United States or Senegal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Uit de pastorie alleen acht personen, dan de beide houtvesters en Goede hemel!" gilde zij, "Liesje, wat doet gij mij schrikken!" en zij boog zich over het jonge meisje heen, dat aan hare voeten neerviel en het hoofd in haar schoot verborg. "Wat scheelt u toch, mijn kind? Lise, spreek toch! Wat scheelt u?" vroeg zij, haar liefkoozende. "Mijn God," vervolgde zij, "zijt gij ziek, mijn hartedief?"

"Army, wat ben ik blij, ook eens een gast te zullen hebben," sprak den volgenden morgen Nelly tot haar broeder, toen zij te zamen door het frissche, groene park wandelden. "Wat zal Liesje wel zeggen? Ik moet het haar vertellen. Zeg eens, Army! hoe vindt gij Liesje eigenlijk? Is zij niet beeldschoon geworden?"

Ik wil niet, dat mijne dochter het slachtoffer eener speculatie worde." "Speculatie?" vroeg Liesje doodsbleek, "ik weet niet, wat gij daarmede meent, vader! Gij gelooft misschien, dat Army mij niet bemint; het is mogelijk; maar al heeft hij mij ook niet zóó lief, als ik hem, dat mag bij mij niet in aanmerking komen; ik weet, dat het leven eerst dan weer waarde voor hem krijgen zal, wanneer hij "

Op de tafel lag een wit servet en daarop stond een bord met brood en boter en kaas. Een kan melk stond er naast en een blad met een theeservies. In den grooten haard brandde een houtvuur en daarboven hing een ketel, waarin het water een vroolijk liedje zong. Voor het bed zat Liesje, maar nu keken haar oogjes niet meer zoo bedroefd.

Ik schoof maar zoo'n beetje heen-en-weer, en Liesje was ook anders. En ze wou haar huwelijk uitstellen, maar Koremans was er kwaad om, en haar vrijer ook. Ik geloof dat-i me niet lijden mocht ... zeker om die weddenschap." Hij vertelt dat Liesje's vrijer boos was, omdat zij het huwelijk wilde uitstellen, en dadelijk daarop zegt hij: "Ik geloof" enz.

Daarbij kwam, dat Liesje, voor de eerste maal sedert haar dit werk was opgedragen, vergeten had de duiven te voeren; zij ergerde zich over zich zelve wat scheelde haar toch?

"Maar Liesje, ik bid u," klonk nu zijne stem, "hoe kunt gij in zulk weêr uitgaan! Uwe ouders zijn half dood van angst over u; hier is een doek van tante voor u, en wacht even, de wagen moet aanstonds hier zijn; ik heb gezegd, dat hij oogenblikkelijk zou worden nagezonden.

"Ik zou er toch ook voor bedanken," hernam de oude dame. "Mag ik u ons rijtuig aanbieden?" vroeg Liesje, "het zal mijn vader zeker veel genoegen doen " "Dat zou eene uitkomst zijn," riep Army uit; "als gij lust hebt, Blanka, nemen wij het aan. Nietwaar, grootmama?" "Ik dank," gaf deze ten antwoord.

Nu is Liesje ons eenig kind, en ik heb met mijne vrouw overlegd, dat het het beste zou zijn, dat gij weder werdt, wat uwe voorouders waren, heer van Derenberg.

Eens zag hij Liesje stijf en zóó treurig aan, dat zij de lepel weglegde en vroeg: "Vader, wat is u overkomen?" en "Erving, is u iets onaangenaams bejegend?" vroeg ook zijne vrouw. "Wel beware, neen!" antwoordde hij vroolijk, alsof er niets bij hem gaande was. Dadelijk toen de maaltijd geëindigd was, volgde hij zijne vrouw in de huiskamer.