United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kunt u zelf niet nagaan, wat hem scheelt?« »Och, wat zou 't zijn? de jongen heeft al wat-ie hebben kan.« »Vreemd toch,« prevelde de dokter. »Hij geeft er mij heelemaal den indruk van. Enfin, u moet hem trouw laten innemen en maar in bed laten blijven. Over 'n paar dagen kom ik nog eens terug.« Toen de dokter terugkwam, vraagde hij of hij eens een poos met den patiënt alleen mocht zijn.
't Zit zoo goed verstopt, dat de dokter het niet kan vinden, maar het steekt, en ik heb zoo'n pijn, dat ik niet loopen kan. Als je aan Holger Nielsson zoudt willen zeggen wat me scheelt, geloof ik, dat hij me gemakkelijk zou kunnen helpen. Ik zou me graag nuttig willen maken. Ik schaam me er genoeg over, dat ik hier maar sta te eten, zonder iets uit te voeren."
't Was duidelijk te bemerken, dat zij er onder leed; zij werd stiller en meer in zichzelve gekeerd dan vroeger, enkele malen zelfs kregel en ontevreden van humeur, zoodat haar grootvader bezorgd vroeg: "Scheelt er wat aan, mijn kind? Hindert je iets?"
Ze wezen haar 'n winkel an, waar eieren, boter en kaas verkocht werd, maar de vrouw in den winkel had nooit van 'n Willem de Boer gehoord. Toen ze de Weesperstraat had uitgeloopen, keerde ze terug, moe, nog eens vragend, nog eens vragend tot bij 't station. Op een stoep van de Sarphatistraat ging ze zitten, tobbend, zoekend en begon stilletjes te huilen. "Scheelt d'r wat an vrouwtje?"
"Maar me lieve gunst, wat scheelt er dan toch an!" riep de koomenijsvrouw uit, toen zij den blaker van Suzette aangestoken en haar eigen lamp, daar er geen twee lichten noodig waren, onmiddellijk daarop uitgeblazen had. Ik liet haar een glas water halen. Suzette dronk er een teugje van, en het glas klapperde tusschen hare tanden. Nog kon zij niet spreken.
"Zeker, dat scheelt nog al," zegt mevrouw Van Hake: "maar anders, och dokter, dit huis...." Thom, die bij zijn moeders laatste woorden door allerlei gebaren tevergeefs heeft getracht haar opmerkzaamheid tot zich te trekken, valt nu haastig in: "Moe wil zeggen dat de herinneringen haar dit huis zoo lief maken. Maar moe begrijpt natuurlijk dat mevrouw.... niewaar moe....?"
De reis was dan nog niet ten einde? Ik zette van verbazing groote oogen op, hetgeen onmiddellijk tot deze vraag aanleiding gaf: "Wat scheelt u toch, Axel?" "Ik moet u iets vragen. Gij zegt, dat ik gezond en wel ben?" "Zonder twijfel." "Dat mijn lichaam ongedeerd is?" "Zeker." "En mijn hoofd?" "Uw hoofd staat op eenige kneuzingen na, ongeschonden op zijne plaats op uwe schouders."
»Dora, kindje, wat scheelt er aan?« vroeg haar Papa; »je eet niet en je kijkt telkens naar de ramen, waar denk je zoo bedrukt over, kleintje?« »Neen Papa, mij scheelt niets, maar.... maar.... De Koningin is weg, de Prins is weg, Koningin Emma ging van daag weg en het duurt een heel, heel jaar voor ik ons lief Prinsesje, de snoeperige Juliaantje weer zien kan.«
"'t Is waar," zei hij, blijkbaar tot nadenken gebracht, "de mensch heeft weinig, zéér weinig in zijn macht. Maar lieve Elinor, wat scheelt Marianne toch? Ze ziet er bijzonder slecht uit, heeft haar frissche kleur verloren, en is bepaald mager geworden. Is zij ziek?" "Ze is niet heel wel; ze heeft al een paar weken last van haar zenuwen." "Dat is jammer.
Morgen moet ze naar 't huis van meneer Ibarra gebracht worden." Daarna sloot hij zorgvuldig de deur, schoof er den grendel voor, en trad op zijn vrouw toe. "Jij legt je erop toe dat ik je dood zal slaan!" zeide hij tot haar met gebalde vuisten. "Wat scheelt je?" vroeg zij, opstaande en terugtredende.
Woord Van De Dag