Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


»Hebt gij uw hart goed onderzocht, Charles," vraagde hij, »toen gij tot dit meisje van liefde spraakt?" »Dat heb ik, oom Kloppers," antwoordde Marling met een vrijmoedigen opslag van zijn oog. »Er is goud en er is verguld blik," zeide de grijsaard ernstig: »liefde en schijnliefde. De liefde kan tegen de beproeving, en ze wordt gelouterd in de hitte van het vuur.

»Wat moet je er mee doen?" vraagde Frits, die al maar naar die militaire uniform keek. »Wel, mijn neef heeft me een heel rooskleurigen brief geschreven, noodigt mij uit, om ook een jaartje vrijwilliger te worden en zendt mij al vast een pak." Frits bekeek het pak opnieuw. »Trek het eens aan," zeide Jack. Frits liet zich dat geen twee keer zeggen. Hij deed het. Het pak stond hem als aangegoten.

De schoone Egyptische zag den zoon der woestijn verbaasd, ja met onwil aan. Zij wenkte Ben-Hur tot zich en vraagde spotachtig: Is dat de heraut van uwen koning? Dat is de Nazireër, antwoordde hij, zonder haar aan te zien. Om de waarheid te zeggen hijzelf was meer dan teleurgesteld.

Dof klonken de hamerslagen. Zij, die 't niet konden hooren, zagen toch den hamer vallen en beefden van vrees. Het slachtoffer van deze gruweldaad liet geen kreet, geen woord van tegenspraak hooren, niets, waarover een vijand kon spotten, of dat een vriend moest bejammeren. In welke richting moet hij zien? vraagde een soldaat. Met het aangezicht naar den Tempel, antwoordde een der priesters.

Zeidet gij niet dat de nieuwe procurator morgen komt? vraagde de jongste der knapen in het Grieksch, de taal die toen, vreemd genoeg, in Judea overal gebruikelijk was onder het beschaafd publiek. Ja, morgen, antwoordde Messala. Wie heeft het u verteld? Ik heb het Ismaël, den nieuwen gouverneur van het paleis, gij noemt hem den hoogepriester, gisterenavond aan mijn vader hooren vertellen.

Zou hij nog komen? vraagde Esther. Als hij niet op zee of in de woestijn is, zal hij komen, antwoordde Simonides beslist. Hij zou kunnen schrijven. Als hij vèr weg moest, zou hij mij dat dadelijk gemeld hebben; daar hij dat niet gedaan heeft, weet ik dat hij komen zal. Ik hoop het, zeide zij zacht. Iets in haar toon trof hem. Hij keek op en zei: Zou het u genoegen doen, als hij kwam? Ja vader.

Doch nu is zijn kracht ook op, en terwijl zijn zoon Jan zijn plaats inneemt, werpt hij zich gekleed te bed, om een korte doch verkwikkende rust genieten. Hij had drie uur gerust de zon had juist de middaghoogte bereikt toen Jan den grijsaard wekte. »Moeder verlangt naar u," zeide hij. »Hoe gaat het?" vraagde de oude man. »Moeder is in eene buitengewone stemming."

Je moet altyd denken, 't was vèr van hier, en 't is lang geleden. Luister verder. Nu waren de beide broeders zeer bedroefd, en Aztalpa ook. Ze wist niet wat ze doen moest, en bad aan de zon. Dit deed Kusco ook, en ook Telasco. Maar de zon antwoordde altyd hetzelfde: dat Aztalpa kiezen moest... Antwoordde de zon altyd, als men haar om raad vraagde? Altyd.

Gratus, was hij gewoon tot zichzelven te zeggen, mocht desnoods ontsnappen; maar Messala nooit! Want wie, zoo vraagde hij telkens weer opnieuw, wees ons aan, toen de vervolgers het huis binnendrongen?

Hij ontroerde en vraagde: Wat woudt gij dan, dat ik deed? Zij antwoordde met een wedervraag: Is uw villa bij Misenum heel mooi? O ja. Het is een paleis te midden van fraaie tuinen, met fonteinen en beelden in schaduwrijke lanen; heuvels bedekt met wijngaarden, en zoo hoog gelegen dat men een heerlijk uitzicht heeft op Napels en den Vesuvius en de blauwe zee.

Woord Van De Dag

innewaerts

Anderen Op Zoek