United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het vuur moet behoorlijk onderhouden worden, zoodat de spijzen noch te hard, noch te zacht koken, of zelfs van de kook raken, waardoor men gevaar zou loopen dat zij, òf aangebrand, òf ongaar op tafel kwamen.

Toornig riep de schout: "Gij hebt mannen voor u, geen kinderen." De oudste der schepenen vroeg: "Hebt ge anders niets te zeggen, dan dat ge onschuldig zijt?" Zij zag hem glimlachende aan, want een stem had haar zacht toegefluisterd: "Wees vertroost, moeder. Zoowaar de ziel van uw kind in den hemel is, zoo waar zal uw onschuld blijken."

De vermoeide reiziger kon, bij een uitwendige beschouwing, weinig hoop voeden, in dien Roemer een zacht nachtleger te zullen aantreffen, want het perceel zag er deerlijk verwaarloosd en vervallen uit. De voorheen gepleisterde geval was thans geheel ontpleisterd. De vensters en luiken waren, evenals de kleine deur, geheel verveloos.

Ik sneed echter alleen maar de boeien van den gevangene los, zette hem op den grond, gaf hem met mijn wijsvinger een zacht duwtje tegen zijn achterste en liet hem loopen. Hetzelfde deed ik met de anderen en ik merkte, dat deze handelwijze op het volk en op de soldaten een uitstekenden indruk maakte en dat ik daardoor bij hen in de gunst kwam.

Ik ben bang, ik ben bang ... Ga niet! Hij zoende haar met zijn zacht treurigen glimlach, zweemend onder zijne gouden snor, met zijne zachte somberheid in zijne trouwe oogen; hij zoende haar zacht, zeer zacht, om haar gerust te stellen. Wees niet bang, lieveling. Ik zal kalm zijn. Maar ik moet het hem toch vragen, nietwaar. Wacht me hier. Ik kom van avond terug. Zal je heusch kalm zijn?

In al 't verwarde drijven Der onrust om u heen, Daar kondet gij mijn stemme Niet hooren, neen o neen! Gij waart in gevaren, Die gij niet hebt vermoed, En hoordet niet mijn roepen, Dat zacht u heeft gemaand. Zoo moest Ik »halt" gebieden, En nu door deze smart Uit het gewoel u trekken Heel na aan mijn hart. Nu zie Mij eens in d'oogen En ga niet weder weg.

Men vindt ook een ander zoort van Zurzaka, naar hop gelykende, maar die van geen gebruik is. Op het zelfde nageregt, hadden wy ook nog eene vrucht, Sabatille genaamd, welke aan een zeer zwaaren boom groeit, waar van de bladeren gelyk zyn aan die van den Laurier-boom. Deeze vrucht heeft de gedaante van eene zeer ronde persik; zy is van eene bruine kleur, en met een zeer zacht dons overdekt.

Het kwam toen plotseling in hem op, zegt hij, dat daar niets kòn zijn, want als er iets geweest was, zou zijn paard wel schichtig geworden zijn. Doch hoe hij zichzelf ook trachtte gerust te stellen, bleven zijn zinnen toch zenuwachtig waakzaam. Toen hoorde hij heel duidelijk een zacht gepetter van voeten achter zich aan, op den weg. Hij wilde zijn ooren niet gelooven.

Het wonderbare dier stond stil; en met vlammende oogen, plechtig als een patriarch en een richter, herhaalde het tot driemaal toe, terwijl er een klok luidde in de verte: "Vervloekt! vervloekt! vervloekt! De dag zal komen, wreedaardig hart, dat ge uw vader en moeder vermoorden zult." Het boog de knieën, sloot zacht de oogen en stierf.

Daar klinkt ten derden male de naam zijns zoons, en reeds maakt men zich gereed binnen te treden, om den veroordeelde te zoeken. Ongetwijfeld is hij een lafaard, die zich schuil houdt. Maar nu klinkt het plotseling zacht van de lippen des ouden mans: "Loiserolles, die ben ik."