United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
De mannen zijn meestal zeer leelijk, vooral wanneer zij europeesche kleeding dragen; dan zien ze er, zelfs als ze door de beste kleermakers bediend worden, meestal net zoo uit als een boerenzoon, die in de stad paradeert met een mooi nieuw pak, dat hem niet heelemaal past. Eindelijk zocht ik mijn hôtel op de kade en kwam daar in een gansch andere wereld.
Gelukkig, dat ik weinig bagage heb; ik pak alles haastig in; laat een dollar glijden in de hand van den neger, die voor mijn waggon zorgde en verbaasd was, dat ik zoo haastig vertrok, en een paar minuten later, toen de trein zich in beweging zette om zijnen weg te vervolgen, zat ik met mijne nieuwe reisgezellen in den hôtel-omnibus.
Hier pak aan! vervolgde hij tot den anderen man en reikte Elsje uit het raam aan, die dadelijk in moeders armen vloog. "Mijn schat, mijn engel," zei moeder. Bart klom zelf naar beneden en werd ook opgevangen. "Jongen, beste jongen," zei moeder en zoende hem. "Kalm aan," zei de man "ga zitten, achteraan. De oude vrouw moet hier in het midden."
Toen de dag aanbrak, kwamen de noodige sloepen van de werf ter assistentie en brachten mij en eenige anderen, die mijn voorbeeld gevolgd hadden, met pak en zak naar het vlaggeschip. Na twee dagen hard werken, kreeg men den schoener vlot en binnen.
Acht en veertig uur bleven ons nog over; tot mijn leedwezen moest ik ze aan onze toebereidselen besteden; wij hadden al ons verstand noodig om ieder voorwerp op de voordeeligste wijze te schikken, de instrumenten aan den eenen kant, de wapenen aan den anderen, de gereedschappen in dit pak, de levensmiddelen in dat. In alles vier groepen.
Dominee Wawelaar klaagt over zyn verwaandheid van Frits, meen ik op de katechisatie, en de jongen schynt uit dat pak van Sjaalman alweer! een neuswyzigheid gehaald te hebben, dat den gemoedelyken Wawelaar dol maakt.
Mathilde vond, dat het lichte grijze pak Jozef uitstekend stond, om dat hij zoo'n geanimeerde kleur had op zijn wangen. Wat zoû vader nu wel doen op 't oogenblik? vroeg zij. Lieve kind, het is pas hallef nege. Je vader ... Nu moet je zeggen "Vader", want nu is ie ook de jouwe. Goed. Vader zal zoo wat juist opstaan. En weêr lagen zij bewegingloos.
Ik ben niet bang om de eerste te zijn, en ook niet dat zij 't zien. Voor we mekaar hier ontmoetten, wisten we ieder voor zich ook wel dat we voor ons zelf zorgden. En dat is geen zonde. Maak open, ouwe Jan!" Doch de galanterie harer vrienden liet dit niet toe en de man in het kale lakensche pak, het eerst den bres beklimmend, opende het eerst zijn pak. Het was niet groot.
Toen ik na de thee alleen in de kamer zat, was ik diep in den put, en toen het groote, vochtige pak bij mij werd gebracht, drukte ik het aan mijn hart en maakte een luchtsprong. Het was zoo thuis-achtig en heerlijk, dat ik er bij op den grond ging zitten en begon te lezen, te bekijken, te eten, te lachen en te schreien, op mijn gewone malle manier alles door elkaar.
»Geef mij het pak,« zei Noah, terwijl hij het Charlotte afnam en 't over zijn eigen schouders wierp, »en pas op, dat je niet praat, behalve als ze tegen jou praten. Hoe heet de herberg de de drie wat?« »Kreupelen,« zei Charlotte. »Drie Kreupelen,« herhaalde Noah, »'n best uithangbord, dat moet ik zeggen. Nou! Blijf vlak achter me; kom.«
Woord Van De Dag