United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Men wachtte het afgesproken sein, toen men eensklaps wilde kreten hoorde, die met geweerschoten gepaard gingen; maar deze kwamen niet uit den waggon, waarin de reizigers waren. De trein werd aangevallen door een bende Sioux. Het schieten strekte zich uit langs den geheelen trein en uit alle wagens hoorde men schreeuwen en kermen.

Ik had zelve de koorts van schrik en wanhoop; maar ik gevoelde wat ik als moeder te doen had, en veinsde mij sterk om de anderen te troosten. Er is een nieuwe baanwachter benoemd...." "Eilaas!" zuchtte Jan Verhelst, "onze lieve waggon, ons hoveken, ons land, de school van onzen Sander, verloren, verloren voor altijd! Wij waren te gelukkig; het kon niet blijven duren.... Ga voort, Mie-Wanna."

Het werd tijd voor mij, om eens een ander vervoermiddel te kiezen, want mijn derde paard zag er reeds uit, alsof het arme dier het niet lang meer zou volhouden. Te Kars kon ik gelukkig plaats nemen in den gemakkelijken waggon van een russischen spoortrein, die mij goedkoop, al was het dan niet bijzonder snel, verder vervoerde.

Anna Karenina trad weer naar den waggon om afscheid van de gravin te nemen. "Nu gravin! gij hebt uw zoon en ik mijn broeder gevonden! Mijn geschiedenissen waren nu ook alle ten einde en ik zou u niet meer hebben kunnen vertellen!" "Neen, neen!" sprak de gravin, "met u zou ik de heele wereld door kunnen reizen zonder mij te vervelen.

Een russische waggon is zeven meter lang en drie meter breed; hij heeft op elke verdieping ruimte voor vijf-en-twintig man, die in een soort van kooien boven elkander slapen.

De bedwelmende dampen van den hennep waren vervlogen. Hoe groot was haar verbazing toen zij bemerkte dat zij in een trein zat, in een waggon, omringd van personen in europeesche kleederdracht en die haar allen geheel onbekend waren. Terstond overlaadden hare reisgezellen haar met allerlei voorkomendheden en kleine diensten en verkwikten haar met eenige druppels likeur.

"Goddank, nu is alles voorbij!" Dat was Anna's eerste gedachte, toen zij van haar broeder afscheid had genomen, die tot de derde bel luidde den ingang van den waggon versperde. Zij ging naast Annuschka, haar kamenier, zitten en keek eens in den slaapwagen rond: "Goddank! Morgen zie ik Serëscha en Alexei Alexandrowitsch weder en dan begint mijn gewoon, goed leven weer!"

Zoodra zij hem gewaar werd, ging zij met vasten tred het perron op en toen zij hem ontmoette, sloeg zij met buitengewoon vrije en bekoorlijke beweging haar linker arm om zijn hals, trok hem naar zich toe en kuste hem hartelijk. Wronsky zag haar onafgewend aan en wist zelf niet, waarom hij glimlachte. Daar het hem inviel, dat zijn moeder wachtte, ging hij weer naar den waggon terug.

"Men zegt, dat die man een zeer talrijk gezin alleen te onderhouden had," klaagde Stipan. "Zou men iets voor haar kunnen doen?" vroeg Anna met bewogen stem. Wronsky zag haar aan en verliet dadelijk den waggon.

"Zwijg, moeder lief, ik heb geenen tijd om veel te spreken," zeide hij. "Waak over de kinderen en doe ze in hun bed blijven. Ons dreigt geen gevaar. Er is een ander ongeluk gebeurd: de tilbury van den notaris is door den sneltrein overreden geworden. Mr. Vereecken en zijn knecht zijn erg gewond. Ik moet terug om hulp te brengen. Dat niemand uit den waggon gaat zonder mijne toelating."