Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Op het bepaalde uur vertrok de trein van het station Riong San, maar reeds na een mijl ongeveer hield de trein plotseling stil. De conducteur kwam in onzen waggon, om kennis te geven dat er eene verzakking op de baan was ontstaan en dat de trein vóór den volgenden dag niet verder zou gaan.
De conducteur streed aan Fogg's zijde, maar een kogel deed hem ineen zinken. Terwijl hij viel, riep deze man: "Wij zijn verloren, zoo de trein niet binnen vijf minuten stil staat." "Hij zal stil staan," zeide Fogg, die uit den waggon wilde springen. "Blijf, mijnheer," riep Passepartout, "dat is mijn zaak."
Passepartout vergezelde hen met een paar revolvers. Aouda bleef zitten, bleek als een doode. Op dit oogenblik werd het andere portier van den waggon geopend, en de kolonel Proctor verscheen ook op de brug, gevolgd van zijn getuige, een Yankee van zijn stempel. Maar terzelfder tijd, toen de twee partijen uit wilden stappen, kwam een conducteur aanloopen, roepende: "Men stapt niet uit, heeren."
Maar zij moest zich goed houden, vóór alles, zich goed houden flink en moedig zijn en haar best doen, dat had ze grootmoeder zoo beloofd! Schreien zou ze niet -vooral hier niet hare tante zou zich niet voor haar behoeven te schamen tegenover die trotsche, akelige dame daar in den anderen hoek van den waggon.
"De sneltrein zal welhaast voorbijkomen," antwoordde hij. "Plicht gaat voor alles. Weest niet bekommerd en blijft gerust bidden." Hij opende de deur van den waggon; de wind bonsde er in met geweld en doofde de lamp en de kaars uit. Een oogenblik aarzelde de baanwachter bij de angstkreten zijner vrouw en zijner moeder. Wat schrikkelijke orkaan!
Jan Verhelst ging met tragen, aarzelenden stap naar den waggon en poogde onderwege zich zelven wat moed in te spreken. De angst, die hem ontstelde, mocht hij zijner vrouw en zijner blinde moeder niet mededeelen.
Aan een spoorwegloket moest u toch geld van een piaster terughebben." "Wilt u 't kaartje nemen of niet? Niet? Dan moet u maar zien, dat u ergens wisselt; ik neem 't kaartje terug." Men dient zich te schikken in het geval, als men tenminste een dragelijk plaatsje in een waggon wil vinden.
Des anderendaags, bij het eerste licht der rijzende zon, waren de baanwachter en zijne vrouw in den waggon gezeten en hielden roerloos en zwijgend het hoofd op de borst gebogen. Gedurende den nacht hadden zij waarschijnlijk met stille stem zoolang en zooveel over het droeve voorval gesproken, dat zij nu elkander niets meer te zeggen wisten. Beiden zagen er zeer bedrukt en neerslachtig uit.
Nu eens ziet hij zijn snikkend huisgezin in den waggon rondom het sterfbed zijner oude moeder geknield zitten, dan hoort hij de wanhoopskreten zijner goede vrouw of leest op het stil en zoet gelaat van zijnen Sander, hoe diep de schaamte het verstandige kind in het harte bijt.... Erger nog: hij is veroordeeld, en van uit den kerker, waarin hij voortaan zal leven, ziet hij zijn verlaten huisgezin in de straten dwalen en de hand uitsteken bedelen om wat brood!
Een onzindelijke, leelijke boer, met een muts op, waaronder het verwarde en stoppelige haar te voorschijn drong, ging juist voorbij en bukte zich naar de raderen van den waggon. "Wat komt mij aan dezen afschuwelijken mensch zoo bekend voor?" dacht Anna. Toen viel haar droom haar in en sidderend van schrik keerde zij weer naar het andere venster terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek