United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ja, ik kom meer doen;.... doch kom wat naderbij en zet u!.... ik kom meer doen; ik kom u de middelen bieden om u uit dezen kerker te redden." "Waarlijk!" zeide Joan, den kapitein haastig bij de hand nemende: "geloof, dat mijn dankbaarheid...."

Al dadelijk zijn de Christenen het hierover zoo ongeveer met de Platonisten eens, dat de ziel diep in den kerker des lichaams verborgen ligt en dat zij door dat grove omhulsel verhinderd wordt om het ware te kunnen waarnemen en genieten.

Onder het uitspreken der vurigste dankbetuigingen vergezelde Dakerlia hem tot bij de deur. Toen deze weder gesloten was, bleef de maagd langen tijd te midden van den kerker staan, en overwoog wat de gevangenbewaarder haar had gezegd. Zij kwam door hare gepeinzen tot het besluit dat er inderdaad nog veel hoop op eenen gunstigen uitslag bestond; haar gemoed was verlicht.

In hun bijgeloof hielden zij den rookenden Popocateptl voor den man der "Witte Vrouw"; terwijl zij in zijn gerommel en gebulder het gekerm der booze opperhoofden meenden te herkennen, opstijgende uit den vuurpoel, die hun tot kerker was aangewezen.

"En," zeide Joan, "zooals ik heden meen gehoord te hebben, zult gij dezen kerker niet verlaten dan voor de Loevesteinsche gevangenis." "Ik ben niet gelijk degenen, die geen hoop hebben," antwoordde Raesfelt: "God heeft de drie mannen in den vurigen oven niet vergeten: en Hij vergat ook mij niet, toen ik uit de diepte tot Hem riep. Hij zond mij een engel."

Eindelijk leverden de Bourgondiërs haar voor een groot losgeld aan de Engelschen uit. Zij werd nu naar Rouaan gebracht, waar het vonnis over haar geveld zou worden. Men wierp haar in een ellendigen kerker, waar zij bewaakt werd door ruwe krijgslieden, die haar op allerlei wijzen beschimpten en beleedigden.

Dan volgde hij den dienaar, daalde met hem de trap af en begaf zich met groote stappen naar het Gyselhuis, waar hij den kerker van Dakerlia deed openen. "Gij hebt mij doen roepen, jonkvrouw?" zeide hij. De maagd, wier oogen rood waren van tranen, kwam hem te gemoet geloopen en kreet met saamgevoegde handen: "Disdir, Disdir, hij is dood?" "Nog niet, jonkvrouw", was het antwoord.

Als eenig antwoord op haar bede, geeft Cauchon aan de bewakers van Jeanne het korte, doch voor haar vernietigende bevel: »Brengt haar daar waar gij haar vandaan gehaald hebtZoodra Jeanne weer terug is in haar ouden kerker en men haar opnieuw in ketenen heeft vastgeklonken, wordt zij herinnerd aan de belofte om van costuum te veranderen.

Houd dit bevel als een geheim in uw hart, totdat de tijd gekomen zij. Laat ons nu in de zaal terugkeren, want ik moet u allen gaan verlaten." Robrecht naderde zijn dochter, nam haar hand in de zijne en sprak: "Mijn kind, gij weet hoe ik mijn gevangenis heb verlaten: een edelmoedig ridder, die gij teder bemint, waagt zijn leven voor mij in de kerker.

Schier allen, die nog in den kerker zuchtten, werden thans ter dood gebracht. Thans werden ook Burgemeester van Stralen, Bakkerzeel, Laloo en anderen aan den beul overgeleverd. De prins van Oranje verkeerde na de nederlaag zijns broeders in een waarlijk wanhopigen toestand.