Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Gevangen zat," zeide de man, van wien hij sprak, binnentredende: "Pax Vobiscum!" "Voor den duivel!" riep Velasco, een stap terugtredende: "de Staatschen zijn wel ongelukkig met hun gevangenen. Niet één kunnen zij bewaren."
Joan, de rechte laan, welke hij ingeslagen was, volgende, naderde den ruiter, groette hem beleefdelijk en wilde hem aanspreken, toen deze hem, bij 't afnemen van zijn hoed niet de gevulde trekken van Elbert van Botbergen, maar het mager gelaat van den Arminiaan Van Dyk deed herkennen. "Wat heeft dit te beduiden?" vroeg Joan, verbaasd terugtredende: "ik dacht hier...."
"Die wandeling zal u wel bespaard worden," mompelde Lodewijk; en, op hetzelfde oogenblik trad iemand, die uit den volkshoop te voorschijn kwam, naar Van Lintz toe en legde hem de hand op den schouder met de woorden: "Gij zijt mijn arrestant." "Uw arrestant!" riep Van Lintz, verbaasd terugtredende en de hand aan zijn degen slaande.
"Welnu! ik bedenk daar wat: ik ken maar één man, van wiens geschiktheid tot zulk een post de ondervinding mij overtuigd heeft en die man zijt gij." "Ik Mijnheer!" zeide Bouke, verbaasd terugtredende; "UEd. zou toch niet verlangen...."
Morgen moet ze naar 't huis van meneer Ibarra gebracht worden." Daarna sloot hij zorgvuldig de deur, schoof er den grendel voor, en trad op zijn vrouw toe. "Jij legt je erop toe dat ik je dood zal slaan!" zeide hij tot haar met gebalde vuisten. "Wat scheelt je?" vroeg zij, opstaande en terugtredende.
"Wel lieve hemel! heb ik je zóóveel leed gedaan dat je er om huilen moet?" sprak Willem, wel goedig maar toch eenigszins spottend: "Kom, dan wil ik het dadelijk goedmaken," en Elsje nogmaals naderende, dreigde hij haar weer met een zoen. "Willem, wanneer je me waarlijk liefhebt," zeide Elsje, terugtredende, terwijl haar stem van aandoening hokte: "dan moet je anders spreken.
De grijsaard vertrok: doch scheen niet terug te komen. "Wat dralen zij nu?" riep Mom, ongeduldig het vertrek op en neder gaande. "Elbert! ga eens zien waar zij blijven." Botbergen opende de deur. "Pax vobiscum!" zeide een lange zwarte gedaante, die juist binnentrad. "Wie duivel?" riepen de beide edellieden, verbaasd terugtredende en de hand aan hun degens slaande. "Eilaas!
Hij is een Fries en zal hier niet komen om zijn land ten val te brengen." "Een Fries!" riep Westra, verbaasd terugtredende: "hij!" "Monnik!" zeide Deodaat zachtjes: "bezwaar u met geen logen om mijnentwil. Ik ben...." "Zwijg!" zeide vader Syard: "Ik ken u beter dan gij u zelven kent: of," vervolgde hij, den Ridder scherp aanziende: "weet gij, wie uw vader was?"
"O Ulrica!" zeide de jongeling en drukte een vlammenden kus op haar lippen, doch terstond terugtredende: "verschoon mij," zeide hij, "ik vergat u geluk te wenschen: het is heden immers uw verlovingsdag?" "Wat verlovingsdag!" riep de Baron: "zij zal met u haren verlovingsdag vieren, of maagd sterven, niet waar Riekje?" "Vader!" zeide Ulrica, blozend, terugtredende: "Mevrouw de Gravin...."
"Weet hij er iets van?" vroeg Bouke, verbaasd een stap terugtredende: "ik althans heb gezwegen als een mof." "Heeft Geert dan gebabbeld? want dat sprookje wegens den page is te gek." "Daar hebben wij 't al," zeide Bouke: "ja die page is een duivel van een vent. Heeft hij niet eergisteravond zijn hof aan de oude Geert gemaakt, alsof zij een jonge deern ware?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek