United States or Denmark ? Vote for the TOP Country of the Week !
Laten wij bijvoorbeeld enkele plaatsen nemen uit het Nieuwe Testament, welke moeilijk zijn te begrijpen en waarin de hedendaagsche Christenen niet gelooven, en die altijd weggeredeneerd worden. Neem bijvoorbeeld het verhaal van den jongeling, die tot Jezus kwam en hem vroeg hoe hij het eeuwige leven beërven kon. Het eerste antwoord dat Jezus hem gaf was het exoterische.
Deze woorden werden door een zoo beminnelijk lachje vergezeld en de oogen der bevallige schoone vestigden een zoo deelnemenden blik op den jongeling, dat hij, innig geroerd, haar hand weder in de zijne sloot. "Lieve Ulrica!" zeide hij: "ik zal doen wat ik als man van eer verplicht ben." Hier stond Magdalena, die uit het venster in den tuin had gezien, op, en verliet het vertrek.
Ach! hoe is het met den jongeling, met...." "Neen," zeide Joan, eenigszins verlegen: "maar eergisteren zag men mij voor hem aan.... de man, die hier gevangen zit.... die weet meer van hem.... hij scheen hem te kennen." "Die Jezuïet?" vroeg Raesfelt: "zijn de zoodanigen de bekenden mijns zoons?
Zelfs vreemdelingen, wanneer ze over veel geld te beschikken hadden, werden ten troon verheven. Zijn naam wordt nog gebruikt, om een wreedaard aan te duiden. Nog geen 17 jaren oud volgde hij zijnen stiefvader Claudius in de regeering op. Hij was een jongeling van een voortreffelijken aanleg, maar ontving, helaas! eene slechte opvoeding.
Zoo een jongeling het waagde hem met lof van de republiek te spreken, werd hij zoo rood van toorn, dat hij schier in onmacht viel. Soms zinspelend op zijn negentig jaren zeide hij: "Ik hoop niet, dat ik tweemalen drie-en-negentig jaren zal beleven." Een andermaal echter gaf hij weer te kennen, dat hij voornemens was honderd jaar oud te worden. Hij had theorieën.
De jonge, in het bos geboren en getogen knaap is hier niet alleen zoals voor de Fransman, een simpel onbeschaafd jongeling uit Wales die door de wereld afgeslepen moet worden; Wolfram herkent zich zelf en zijn eigen Beieren in die frisse oprechte kinderlikheid en bekijkt met hartelike welwillendheid zijn onervarenheid en eerlikheid, waarachter hij alle deugden van hart en karakter vermoedt.
Adelgonde ontwaarde dat sommigen der aanwezenden hen konden bespieden; zij moest een antwoord geven. Snel trok zij hare hand terug en fluisterde zacht: "Alonzo, ik bemin u!" Dadelijk verwijderde zij zich, en liet den jongeling in de zaligste verrukking achter.
In het begin van het derde jaar van mijn verblijf te Leiden, was er een jong mensch, uit Demerary geboortig, in mijne buurt komen wonen. Het is de gewoonte onder de studenten, in zulk geval elkander een bezoek te brengen. De jongeling beviel mij. Hij was van een openhartig, aantrekkelijk karakter, en van een zacht gevoel.
Weldra sprak de jongeling met tranen in de oogen: «Ik ben u wel dankbaar, goede heer,» doch Marcus viel hem in de rede: «Daar zoo even beweerdet gij geen slaaf maar een vrij man te zijn, uw kernachtig antwoord beviel mij, zeg jongeling, hoe kwaamt gij in dienst bij uwen meester?»
Haar zelve trachtte hij zooveel mogelijk vertrouwen te doen stellen in Octavianus. Deze ging veel met hem om, hield van hem, en de jongeling zelf vertrouwde op zijn edelmoedigheid. Vooral had hij zijn hoop gevestigd op een gesprek van de Koningin met den Cæsar.
Woord Van De Dag