United States or Sint Maarten ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eerst kon hij geen woorden vinden toen hem gevraagd werd wat hij te zeggen had, maar dan sprak hij: "Wat gaan wij doen wanneer wij in Padua zijn? gij blijft toch voor den keizer?" Rogier maakte een gebaar van ongeduld, maar antwoordde niet. Dan sprak de brigadier weder met iets smeekends in zijn stem: "Ach man, er wacht u zooveel geluk.
Koud bij de troostende toespraak troost, troost, ach, het wil er niet in bij het aanschouwen van zóoveel ellende koud bij het ootmoedig gebed van den predikant.
De man, die het zwaard had ingeslikt, hield een appel omhoog. En het meisje schoot met de teenen, armen steeds gekruist en liggende, hoepelrond op den buik, den pijl af, in den appel. Er was bewonderend gejuich en applaus en ik, Charmides, zoon van Lyzias van Epidaurus, en die reisde in purper en parels, wierp enkele geldstukken op het tapijtje. Ach, Charmides! riep de zieke Aristomenes.
"Ja, zie...! maar we spreken daar wel eens nader over. Waarom ben je eigenlijk hier gekomen?" "Ach, daar spreken we ook later over!" zeide Lewin en werd tot over de ooren rood. "Nu goed, ik begrijp je," sprak Stipan; "zie je, ik zou je wel bij mij verzoeken, maar mijn vrouw is niet heel wel. Maar hoor eens, als je hen zien wilt, zij zijn tusschen vier en vijf uur bepaald in den dierentuin.
Ach! nu moest Rozeke er toch bepaald wat meer van weten; en, den volgenden ochtend, riep zij den postbode op zijn voorbijtocht binnen, trakteerde hem met een borrel, gaf hem het opgerolde boek weer mee en verzocht hem het te willen overhandigen aan den ouden schoolmeester, met de "kopplementen" of hij haar eens wilde laten weten waar dat al gebeurd was en wat of't eigenlijk beteekende.
Wat is er toch gebeurd? vragen wij met verbazing. Ach, niets zoo bizonders, maar onze dame, die wel eens aan distractie lijdt, heeft er weer eentje begaan. Na de bad- en kleedpartij beneden komend, is zij maar, op goed geluk af, een gang en een deur ingegaan, om te dineeren. Zoo is ze in een zaal gekomen waar werkelijk menschen en nog wel bizonder vroolijke zaten te eten.
Hij moet gedurende al den tijd, dat hij daar beweegloos heeft gelegen, gehoord en opgemerkt hebben wat rondom hem geschiedde; want hij weet alles. Ach, Robrecht, haddet gij kunnen hooren hoe hij u bemint en u dankbaar is voor uwe goede zorgen!" "En u Dakerlia, heeft hij u niet gedankt? Gij toch hebt meer gedaan dan men van de menschelijke krachten kan eischen."
O lieve God," riep zij uit, terwijl zij haar gezicht in Marcel's handen verborg, "ik ga je verlaten, beste jongen, en Rodolphe ook. O, lieve God!" Tranen verstikten haar stem. "Kom, Mimi," zeide Marcel, "doe niet zoo wanhopig, je zult weer beter worden; je hebt alleen een goede verpleging en rust noodig." "Ach, neen!" antwoordde Mimi; "het loopt af met mij, ik voel het heel goed.
Om in den hemel te komen, moet men "aangenomen" zyn. Was-i aangenomen? "Ach neen, zei Wouter, daarom juist was 't zoo moeilyk! Hy beproefde telkens wat anders, maar 't lukte niet. Hy zei dat-i met z'n zusje geëngageerd was... Net als Betsy, riep Emma. "Ja, net als Betsy. Dat hy haar zoo lief-had, dat-i zoo graag met 'r trouwen wilde... maar 't hielp alles niet, hy mocht niet in den hemel.
't Is toch de natuurlijkste en beste zaak van de wereld, als jonge menschen van elkaar houden gaan en met elkaar trouwen..." "Best; maar geen vrijerij onder den dekmantel van studie." "Ik gelóóf niet, dat iemand hier de studie als dekmantel gebruikt.... 't Is alles vrij openlijk." "Ach, zwijg er maar over. Niemand geeft me hierin toch gelijk. Ik ben tegen den tijdgeest."
Woord Van De Dag