Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Maar hij werd vreemd getroffen door de zonderlinge uitdrukking van beider gezicht en riep verwonderd: "Hé! wa scheelt er dan? Es 't lachen of es 't schriemen da ge goat doen?" Rozeke, zenuwachtig van emotie, trok inderdaad een vreemd gezicht.
't Zou hem onmogelijk geweest zijn zoo te doen tegenover een paar oogen, een paar niet te ontwijken oogen! "Wat scheelt je? Abraham! Waarom loop je van me weg? Waar ben je? Kom weer hier en ga zitten." "Neen Grete! ik moet weg. 't Is al laat. Goeie nacht! ik kom gauw terug." Abraham keerde van zijn triomftocht terug met gebogen rug, schuw en zoo wonderlijk slap in de beenen.
"Ja," antwoordde Owen afgetrokken. "Ik ben u eigenlijk nageloopen, omdat ik u wilde spreken geheel alleen." "Zoo, mijnheer Davies welnu, ik ben tot uw dienst. Scheelt er wat aan? Gij ziet er niet goed uit." "O, ik ben heel wel, dank u. Nooit ben ik beter geweest; en er scheelt me ook niets, hoegenaamd niets. Alles komt nu in orde, dat weet ik zeker."
Dat zag de blinde baas niet, maar wel hoorde hij, dat het dier, anders altijd zoo blij met zijn eten, niet at. "Hoe is het Karo? Wat scheelt er aan? Wil je dan een lekker hapje van den baas?" Maar Karo wou ook geen lekker hapje. Langzaam kroop hij naar den ouden man en legde den kop op zijne knie.
"Zoo... heeft Ooms verloren." "Hij kreeg kramp in zijn handen." "Zoo." "Ga je zoover mee Rob? Ik ga de stad in." "Da's goed." "Scheelt er wat an?" "Ik ben niet lekker." "Komt van 't lange vrijen!" Rob lacht flauwtjes. Ik wil hem nog houden. Maar hij gaat weg. Hij moet om drie uur Anna afhalen. Ik steek een pijp op en zit voor het raam.
Hij rijdt op dit oogenblik zeker in den ouden, gelen postwagen en zit tegenover zijne Blanka, in de aangenaamste stemming die hij wenschen kan; de overste vertelt anekdoten, en zij verheugen zich allen in het vooruitzicht van een warm avondmaal, en van uw vriendelijk gezicht, mijn moedertje." De barones schrikte opeens. "Wat scheelt u, mama?" vroeg Nelly angstig.
"Het scheelt u zeker in de hersens, gij zijt krankzinnig; maar het schijnt mij evenwel hier niet goed voor eenen eenen Christen mensch, en wat ik nu allereerst ga doen, is dezen kuil te ontloopen." "Ha, ha, ontloopen?" lachte bij. "Er is geen ontloopen meer aan. Kijk slechts naar de opening langs waar gij zijt binnengekomen." "O, hemel, waar is die opening?" gilde ik in de grootste verslagenheid.
"Of u mij, papa!" Albertine staat op een slaat het kostbare instrument open. "Chopin, papa?" "Neen, Tientje, speel liever iets van Mendelsohn; ik weet niet, hoe het komt, maar ik ben vandaag niet opgewekt." "Niet; scheelt er wat aan, papa?"
Deze knaap is al lang heel ziek en ik woû u vragen; kunt ge hem niet genezen? Johannes stond nu voor den Jager en keek op Cecilianus neêr. Wat scheelt hem? vroeg de Apostel. Hij kwijnt weg, omdat zijn tweelingbroêrtje bij den Keizer moet blijven en hij hem mist.... De blauwe oogen werden onuitsprekelijk zacht van blik. En de oude, geaderde hand ging uit naar het voorhoofd van Cecilianus.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek