Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Schrijf me wat je scheelt, dan zal ik papa vragen of hij je op wil zoeken, voorloopig stuur ik je Anding: die kan dan thee voor je zetten; zij doet het goed, en misschien beter dan je bedienden. Maria Clara." "P. S. Als je morgen niet komt, ga ik niet naar de eerste-steen-legging. 't Ga je goed." De Morgen.
»Maar wat scheelt u, Claudine! Hoe wordt gij zoo bleek?" viel zij op eens zich zelve in de rede, nadat zij toevallig een blik op haar geworpen had. »Trekt gij u nu dat geval van dien schilder ook al aan?...." »Ik.... ik begrijp er niets van," bracht Claudine langzaam en met moeite uit.
Ra schreeuwde luid en zijn kreet weergalmde langs den hemel van den oostelijken tot den westelijken horizon; over de aarde klonk hij en goden en menschen hoorden den kreet van Ra. En de goden, die deel uitmaakten van zijn gevolg, zeiden tot hem: "Wat scheelt u? Wat scheelt u?"
Wanneer zijne vrouw stil zat te schreien, en Fieken met haar bedrukt gelaat langs hem heenliep, dan werd hij weder zeer onrustig gestemd, en hij moest dan door luid spreken de vrees verdrijven, en wanneer Fieken, hetgeen dikwerf geschiedde, hem bij de hand nam, of hem om den hals viel, en zoo recht nadrukkelijk, met tranen in de oogen, hem vroeg: "Vader, wat scheelt u eigenlijk?
Maar den volgenden dag, wat vroeger, ging hij weer aan zijn schrijftafel zitten en begon een tweeden brief aan Edward: Ik ben heel wel. Behalve nu en dan wat hoofdpijn, van katterigheid of koude voeten, scheelt me tegenwoordig nooit iets. Ik geloof bepaald dat ik 'n gezond en krachtig gestel heb.
De regen moest goede soep zijn, de hagelsteenen erwten en de sneeuw stoverije; dat zou den armen pelgrims versterking geven. Katelijne schudde zwijgend het hoofd. Maar, moet gij daar zoo jammerend zitten? zei Klaas. Wat scheelt er aan? Toen sprak Katelijne met eene stem, zacht als een ademtocht: De booze geest, de zwarte nacht valt neer.
"Wat scheelt u toch?" vroeg hij. "Niets, ik maak slechts eene opmerking." "En die is, mijn jongen?" "Deze, dat als uwe berekeningen juist zijn, wij ons niet meer onder IJsland bevinden." "Gelooft gij dat?" "Het is gemakkelijk om daarvan zekerheid te krijgen." Ik mat het met den passer op de kaart af.
Hij streek zich in wanhoop met beide handen door 't haar en riep zich zelf luid toe: "Wat scheelt mij toch! Wat voor duivel huist toch in mij, die maakt, dat ik nooit nooit doen kan wat ik zelf wil. Eén laffe leugen, één carricatuur is mijn leven! 't Is alsof elke vezel in mijn ziel vergiftigd is." Grete! Grete! Nu was er niets anders in de wereld meer voor hem!
"Wat scheelt er aan Gil Blas," vroeg zij mij zeer verbaasd. "Wat zijt gij somber gestemd sedert ik even weggeweest ben." "Mijn prinses," antwoordde ik, "het is werkelijk niet zonder reden; uw manier van doen is wel wat al te luchthartig. Ik heb je zoo juist met eenige tooneelspelers gezien." "Och, arme jongen, ben je daar zoo bedroefd om.
Sleep, oh Sleep! Sleep, oh Sleep!" Den vreeselijken angst, die haar soms bekruipen kon, verborg zij dapper. Peter Dam ging dien tijd meer dan ooit op in zijn theaterwerk en was slechts weinig thuis. Een zekeren avond viel het hem echter toch op, hoe bleek en lijdend zij er uitzag. "Scheelt er iets aan, lieve?" zeide hij met iets van de oude teederheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek