United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Want ik schrijf hier geen geschiedenis van 't beleg, maar vertel alleen deze en gene omstandigheid, sommige Leidsche jongens betreffende.

Eenige oogenblikken later kwamen er lichte schreden naar de deur, en de vroolijke stem van Sinang zeide zacht door het sleutelgat: "Crisóstomo, we gaan vanavond naar de comedie. Schrijf wat je Maria Clara te zeggen hebt." En de schreden verwijderden zich weer, even snel als ze gekomen waren. "Wat moet dat nu beteekenen?" mompelde Ibarra in gepeins, terwijl hij langzaam heenging. De processie.

"Och nee, wel nee; wat weet zoo'n vreemde man er nu van?" zei Else ongedurig, "schrijf liever even aan Han, anders wordt hij ongerust, dat ik niet op college ben." "Maar als je geen dokter wilt, moet je ook je ei opeten." "Nee, nee, dan word ik heelemaal ziek." "'n Beschuit dan.... je moet toch iets in je maag hebben." "M'n maag is vol, maar geef maar 'n beschuit, en schrijf dan aan Han."

"Wat kan men daarvan schrijven?" zei Fedjka, en de anderen luisterden opmerkzaam; maar plotseling haalden zij hunne schouders op, en overtuigd dat het werk hunne krachten te boven ging, hervatten zij hunne vroegere bezigheden. "Schrijf zelf eens wat," zei een van hen tegen mij. Daar waren allen het mee eens; ik nam pen en papier en begon te schrijven.

"Ik schrijf," zeide Reynhove, "dit liever toe aan UEd. belangstellende vriendschap en neem in die suppositie uwe raadgevingen met dankbaarheid aan, gepersuadeerd, dat UEd. mij niets kunt zeggen dan hetgeen door mij verdient gemoditeerd en betracht te worden." "UEd. neemt het recht heuschelijk op," zeide mijn moeder: "mag ik vragen, waar UEd. gelogeerd is?"

Zij dwong zich los, weerde hem af en sprak: En nu ... ga. Het duizelde hem, hij begreep, dat het moest. Ja, ja, ik ga, sprak hij. Ik mag u schrijven, niet waar? Zij knikte van ja, met haren glimlach. Schrijf me, ik zal u ook schrijven, zeide zij. Laat mij altijd van u weten ... Dit zijn dus niet de laatste woorden, die er tusschen ons zijn? Dit ... dit alles ... was niet het laatste? Neen ...

Eerst stapte hij, met de armen over de borst gekruist, eenige malen het vertrek op en neder, opende toen zijn bureau, waarvan de cylinder naar achteren week, wanneer men het blad bij den knop vatte en naar zich toe trok, en zette zich toen met het hoofd in de hand, blijkbaar zonder eenig voornemen om thans schrijf- of ander werk te verrigten, peinzend neder in zijn ronden stoel.

Dat 's een mooi stuk waar men lang op kan kijken, 't is juist alsof de figuren los voor elkander staan, ik schrijf goed gegroepeerd, ongezocht harmonisch, van kleur en toon. Als ik zoo leer schilderen beste vrouw, hang ik het sloof van den Koomenijsbaas voor goed aan den nagel. "Kom eens hier" zei Maeceen en kijk eens naar die schilderij. "Gedurende de preek" van.

En dan denk ik aan 't plezier dat ik van al die lieve diertjes niet heb. Dat doe ik liever dan dat ik er over schrijf. Wat gaat 't die kaffers aan, wat ik zie. Zelf loopen ze bij de straat te sloffen en naar den grond te kijken en trekken vervelende gezichten omdat 't zoo ver is, en 't leven zoo moeilijk, dat je er akelig van wordt. Doen zij iets voor mij? Die paar centen kunnen ze houden."

Vergeef me, dat ik nu eerst je schrijf; zoo dadelijk na 't vertrek van onze lieveling, ons harte- en zielezusje, kon ik aan geen schrijven denken, schoon jij me niet uit de gedachten was aldoor. God geve, dat ons kindje zoo gelukkig mag worden, als een jong, rein, onschuldig menschenkind dat maar bij mogelijkheid worden kan.