United States or Saint Vincent and the Grenadines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met haar joujou riep zy 'n zeer elegant jongmensch van 'n jaar of achttien tot zich; dien zy in haar nabyheid ontdekte. De jonge ruiter groette ganz rittermässig met z'n karwats terug, en drong door de menigte heen. Ecoutez, mein Prinz! Das Pöbel singt la changsong de la Reine! Oh, mong Dié, quelle pronongziaziong! Vous avez l'oreille si délicate, ma Cousine! Ang férité!
Oh, indien ik mij uwer grootmoedigheid ooit onwaardig toon, jaag mij weg, veracht mij; maar neen, neen, ik zal mijnen wil en mijne pogingen overspannen, en, is het mogelijk, u bewijzen, dat uwe weldaad mijne krachten heeft verdubbeld." "Ik geloof u, mijn vriend; de liefde tot uwe ouders zal uw engelbewaarder zijn. Wees dus meester-klerk, en dat het schoone doel uws levens zij bereikt.
Toen was Tieka dadelijk naar boven geloopen en heel bleek, met iets verschrikts in hare oogen, kwam zij bij Hedwig. En voor 't eerst een gebod van haar moeder geheel vergetend, sloeg zij de armen om Hedwig's hals, al maar roepend: "Oh my dear, my dear!"
Oh, wij beproefde mannen in die worsteling, afgesloofde soldaten van het Vlaamsche leger, wij vereeren u, wij danken u voor hetgeen gij hebt gedaan; uw voorbeeld heeft ons nog meer moed gegeven: wij weten nu dat het werk, waaraan wij ons leven hebben toegewijd, tegen den aanval des vijands ook na onzen dood met onversaagdheid zal worden verdedigd, met vlijt en moed zal worden voortgezet.
Wij kunnen dan ook eens bedaard overleggen wat je verder doen zult. Maar nu weet ik natuurlijk niet of je er lust in hebt." "Weet u dat niet?" was al wat Hedwig zeide. Toen met een gebroken stem: "Oh, how good you are, how good!" "En nu kalmpjes afwachten wanneer je met je nieuwe leerling beginnen moogt," zei Dr.
O! haar bij zich te hebben in deze paleisachtige natuur, haar te mogen omvatten, met haar in zijn armen over de beken te springen, samen met natte kussen door het zachte gers te rollen, en zijn gevoelige vingeren te laten leven op haar gezond vleezeken! Oh!... En zonder het te willen zag hij haar in zijn verbeelding, dwars door haar kleeding dóór.
Eensklaps rukte zij uit heur ledikant een beddelaken en zij drapeerde zich in de lange, witte stof, die zich in het vale avondschemerlicht als een marmeren mantel plooide. "Oh no! Fermate, vindici Dei!" zong zij heesch en telkens hoestende, met smachtende oogen, want zij riep, veranderd van gemoed, de genade der goden voor den trouwelooze in.
"Bij den hemel, mijnheer! Pas op!" "Ik antwoord u zoo kalm mogelijk." "Zijn er dan geen wapens aan boord?" "O, wat dat betreft, een geheel arsenaal. De Albatros is goed voorzien." "Twee revolvers zouden voldoende zijn!" "Twee revolvers?... Voldoende... voor wat?" "Als ik de eene in de hand had en gij de andere, dan..." "Oh, oh! een duel!" riep Robur uit.
»Zeer wel, mylord. Kan ik de sloepshouwitser medenemen of slechts de noodige geweren?" »Oh, neen geen wapens. Neem een witte vlag mede, dat is genoeg." »En als zij nu niet op de witte vlag believen te letten, mylord?" »Oh, dat zullen zij wel; de witte vlag wordt altijd geëerbiedigd, hoor."
Wat ik ooit goed deed, heb ik aan jou te danken. Oh! je weet niet wat het mij kostte je alles te vertellen, wat ik zoo even zei. Maar Basil, wat heb je mij nu verteld? Eenvoudig, dat je mij te veel bewonderde. Dat is niet eens een compliment. Het was een biecht. Nu, dat ik die gedaan heb, is het of er iets uit mij weg is. Misschien moest een mensch nooit zijn aanbidding onder woorden brengen.
Woord Van De Dag