United States or French Polynesia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wij ontleenen die aan de beschrijving, door den heer de Jonge van deze voorwerpen gegeven. Het instrument, op bladz. 28 afgebeeld, is een koperen plaatje, waarop een schroefje is bevestigd, dat vroeger met de hand kon worden bewogen, maar nu is vastgeroest.

Dit instrument is betooverd; daardoor ontdekt gij de ligging der hutten, midden in de dichtste wouden, achter de bergen verborgen; gij teekent die op, en zult dan met de Castilas terug komen om al de Infieles in hunne handen over te leveren". Het doet mij innig leed, aldus zonder mijn weten den arbeid te hebben verstoord van de missionarissen, die mij met zooveel hartelijkheid hebben ontvangen.

Om dit instrument, dat een zinnebeeld was van de wassende maan, altijd bij de hand te hebben, hing Heimdall het aan een tak van den Yggdrasil boven zijn hoofd of liet het zinken in de wateren van Mimirs bron. In deze bron lag het naast Odins oog, dat een zinnebeeld was van de maan wanneer zij vol is.

En als ik de zoon van mijn vader niet was, zou ik dan op den horen kunnen blazen en op de klarinet of de trombône of op welk instrument men maar wil, zonder dat ik het ooit geleerd heb? Mijn vader was muzikant en ik ben het daarom ook. Dat is heel natuurlijk; even natuurlijk is het, dat gij een heer zijt en dat zult gij ook worden, zoodra gij mevrouw Milligan hebt teruggevonden. En hoe dan?

De klanken van de accoord-cither bereikten ongehinderd mijn oor, zelfs het ruischen van het water en het gedreun der machine schenen mij minder luid en krachtig dan gewoonlijk. Ik luisterde, evenals Kròmò, naar de zacht trillende tonen, die aan het instrument werden ontlokt. Nieuwsgierig keek ik even in de rookkamer.

"Dit schepsel is werkelijk een instrument der wellust, een liefde-stradivarius, waarop ik gaarne een lied zou willen spelen," dacht Rodolphe, toen hij het hart der schoone zeer duidelijk een stormaanval hoorde slaan. Op dat oogenblik werd er hard aan de bel getrokken. "Lucile, Lucile!" riep Séraphine tegen haar kamenier; "doe niet open, zeg, dat ik nog niet thuis ben."

Daarmee evenredig is ook de luiheid der Koreanen. Kenmerkend is de manier, waarop ik hen een spade zag hanteeren. Bij zoo'n instrument behooren altijd drie personen: de een steekt het ding in den grond; twee of drie anderen staan er tegenover en trekken ieder aan een touw, dat aan de kanten van het blad der spade is bevestigd; zoo halen zij den schop met aarde omhoog!

Daar richtte ik het instrument, en de menigte zette het op een loopen als haringen, door de haringbuizen achtervolgd, behalve de drie jonge kinderen, die bleven en die in stijve houdingen door mij zouden gekiekt worden. "Ik zie, jonge meisjes," ging ik voort, genietend van de heerlijkheid, te kunnen praten zonder te worden verstaan, "ik zie, dat mijn edelmoedig aanbod welwillend is ontvangen.

Aan den overkant vinden we hem weer op de plek, waar de Barrière moet worden bestegen. Hijgend volgt ons de photograaf. Eenmaal op flinken afstand van het station, keer ik mij om, ten einde een groet toe te wuiven aan het huisje, waar we zooveel aangename uren hebben doorgebracht. Hoe groot is niet mijn verbazing, dat ik daar weer Presterud zie staan met zijn instrument.

Zijne handen bewogen zich over de klavieren van zijn instrument, waarbij ik opmerkte dat hij alleen de zwarte toetsen aanraakte, zoodat de door hem gespeelde melodiën bijzonder veel op Schotsche geleken. Weldra had hij mijne tegenwoordigheid vergeten, en was in droomerijen verdiept, waaruit ik hem niet zocht op te wekken. Ik ging weer op het plat.