Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Toen lag zij op dit bed, de schoone gestalte, gebogen onder den last des jammers, met doodsbleeke wangen en de blauwe oogen schitterende van koortshitte. "Is het niet genoeg, éénmaal zulk lijden te moeten aanzien? O God, bewaar mijn lieveling, mijne Lise!" bad zij, de handen in den schoot gevouwen, met oogen vol tranen.
Aan het open raam, dat op den tuin uitzag, zat de huisvrouw en naaide blauwe strikken op een wit kleed, dat haar Lise op het feest moest dragen; zij wenkte haren man, die juist binnenkwam, en wees hem de beide gestalten in den bloementuin.
"Het is niets, Nelly," verzekerde Lise meer dan eens, met een zachte stem; "het was zeer kinderachtig van mij, dat ik kwalijk nam wat niet de moeite is om over te spreken; kom, ik zal u tehuis brengen." En zoo gingen zij samen over de brug, onder de donkere boomen, den bekenden weg langs.
Het heele gezelschap zet een gezicht, als bij een begrafenismaal; onze heer bijt zich op de lippen, alsof hij zijne tranen wil wegjagen; de vrouw schreit, alsof Liesje dood was, en de tante ook; mijnheer de baron zit als een stok naast onze juffer; ik zag juist dat hij haar de hand kuste, alsof bij eene verloving niet een flinke kus behoort; en onze Lise ziet er uit God erbarme zich over haar; als dat een gelukkige bruid moet wezen!"
"Nu, Peter, vooruit;" en de wagen reed naar het dorp, terwijl de eigenaars moeite hadden alle groeten te beantwoorden, die zij ontvingen. Aan de pastorie gekomen, vloog Lise een ware bloemregen in den schoot, en de kleine deugnieten verstopten zich lachend achter de haag, en riepen haar vroolijk "goeden morgen, tante Liesje!" achterna, toen de wagen voorbij reed.
Haar gemoed drong haar, ze beiden in hare armen te drukken, maar zij durfde niet, zij gevoelde eene kloof tusschen haar en zich. Het was pijnlijk te zien, toen de trotsche Mona beider voorschoot vatte en, dank stamelend, een kus drukte op dit kleed. Maar Lise en Gretchen namen haar beurtelings in de armen en drukten elk een kus op liet gelaat, dat zich begroef aan beider boezem.
Flap! daar was de deur geopend en het jonge meisje verdwenen; en daar zaten de achterblijvenden elkander met stomme verbazing aan te zien. Veertiende Hoofdstuk. De predikant was vertrokken zonder het meisje te hebben weergezien; men had haar geroepen, maar geen antwoord ontvangen. Tante zocht haar Lise overal.
Nu kwam ook de heer des huizes, en hielp zijne vrouw in den wagen. Liesje en tante volgden. De eerste zag er in het luchtige, witte kleed met blauwe linten lieftalliger uit dan ooit; tante droeg een zwart zijden japon en hield, nevens gezangboek en zakdoek, frissche bloemen in de hand; ook Lise had een paar rozeknopjes in de hand. Doortje deed het portier dicht.
Zij zweeg een poos. "Ga niet meer naar het slot, Lise," voer zij voort; "zie, ik kan u alles niet zeggen wat geschied is; het wil niet over mijne lippen komen; later zult gij alles vernemen; maar geloof mij, het gaat niet goed, de oude barones de " "Heeft die iets met de geschiedenis van tante Lisette uit te staan?" vroeg het meisje. "Zeg het mij, tante, bid ik u!"
Gij zegt mij anders toch alles!" en de stem der oude vrouw klonk angstig. "Zeg Lise, waarom hebt gij dat verzwegen?" "Omdat ik niet altijd hooren wil, als gij zegt dat hij trotsch en voornaam is geworden." "En waarom wilt gij dat niet hooren, Lise?" "Omdat het niet waar is; omdat hij geen tijd heeft gehad om hier te komen anders had hij het zeker gedaan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek