United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


"'t Is een zoon die gehoond is geworden in de nagedachtenis van zijn vader. 't Is een jongmensch dat, omdat hij spoedig een gezin zal hebben, aan de toekomst denkt, aan een goede toekomst voor zijn kinderen." "Dan is 't een man die spoedig gelukkig zal wezen, en onze zaak is niet die van de gelukkige menschen." "Maar 't is wel die van de mannen die een hart hebben!"

De zee lag kleurloos en vlak als een spiegel. En toen liet zich op het eenzame plein een zeer zachte muziek hooren. Het leken de zangen, gekomen van de in nevels gehulde bergen van het Noorden, zoet en klagend; men wist niet, of zij zongen van een droevig verleden of van een hoopvolle toekomst. Muziek doet dadelijk beelden voor mijn geest verrijzen.

Aan u kan ik niet denken zonder mij gij en ik, in mijn gedachten zijn wij een. De mogelijkheid der rust zie ik ook in de toekomst noch voor mij, noch voor u; wel zie ik de mogelijkheid der vertwijfeling en der ellende maar ik zie ook de mogelijkheid van een geluk, en welk een geluk.... Is het niet mogelijk?" fluisterden zijn lippen slechts maar zij verstond het toch.

Met vermorzeld hart, gansch moedeloos en van de toekomst schrikkend, sukkelde ik naar mijne herberg, waar ik den sergeant-majoor mijn wedervaren vertelde.

Toen alles stil was, stond ze langzaam op, en liet een blik om zich heen gaan. Ze keek naar het platte dak, de kleine wingerdleiding, waarover het weemoedig maanlicht lag gespreid. "Een rustige toekomst! Slapen als een rots!" mompelde ze, en richtte zich naar het plat. De stad lag te slapen.

Hier viel ik Scipio in de rede: "Mijn vriend, je had hun nog veel grooter genoegen kunnen doen, indien je had kunnen zeggen op welken goeden voet ik nu met mijn meester ben. Sinds je vertrek heb ik groote vorderingen in zijn gunst gemaakt." "Den hemel zij dank, mijn waarde meester. Ik heb een voorgevoel, dat ons een schoone toekomst wacht."

Over deze toekomst van Christus wilde ik in de hier volgende bladzijden iets zeggen, opdat wie het leest, met nieuwe lust en moed worde aangegord, om den strijd, waarin hij zich bevindt, voort te zetten. Laat ik eerst iets zeggen mogen over de uitdrukking »toekomst« van Christus.

De beide voornemens, die hij gevormd had, kwamen hem al even verderfelijk voor. Welk een noodlottige vergissing, deze Champmathieu, die voor hem werd gehouden! Ten val te worden gebracht, juist door het middel, 't welk de Voorzienigheid eerst scheen bestemd te hebben om hem te behoeden. Een oogenblik sloeg hij een oog in de toekomst. Groote God! zich zelven aan te geven, over te leveren!

Voortaan onderscheidde hij de volken in roomsche en protestantsche; hield het voor uitgemaakt dat aan laatstgenoemde de toekomst behoorde, en zag in de geschiedenis der jongste vijftig of zestig jaren, niet de opkomst van den stoom en van de telegrafie, maar de lotgevallen van het stuiptrekkend romanisme, zijne uiterste, maar nog altijd geduchte krachten verzamelend tot eenen strijd op leven en dood met een providentieel mededinger en voorbestemd overwinnaar.

Doch wat de toekomst haar ook eens zal brengen, thans was zij blijkbaar gelukkig, als een jeugdige liefhebbende en beminde bruid, die, in het volle genot van het tegenwoordige, aan den dag van morgen niet denken kan. "Met de meeste vriendelijkheid werden wij hier ontvangen en met de onbekrompenste gulheid onthaald; want gastvrijheid behoort tot de plichten en de deugden der Mohammedanen.