United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maar dat is alles slechts jaloezie. Ik heb mijn leertijd gehad bij een zeer bekwaam meester en ik durf zeggen daarvan een goed gebruik te hebben gemaakt, zoodat ik reeds stukken maak, die zeer gewild zijn. Zijn voorbeeld volgende, bied ik mijn werk aan in de huizen der grooten, waar ik uitstekend word ontvangen en te doen heb met menschen, die niet moeilijk zijn.

Ik geef er hem honderd bevervellen voor." "Het is niet te koop." "Dan geef ik er hem honderd en vijftig." "Dan ook nog niet." "Voor tweehonderd ook niet?" "Neen, al waren die bevervellen tienmaal zoo groot als olifantshuiden." "Dan bied ik hem den hoogsten prijs, die er geboden kan worden: ik geef voor dit geweer het beste paard van de Osagen in ruil."

"Da's wat nei's!" riep de afslager, toen door het geopende raam onder de luifel, een oude ijzeren wieg naar buiten op de tafel werd geschoven: "'t Is 'en kosteljeus ding," vervolgde hij: "'en Sintercloas presentje veur oe liefke, Bram; 't is 'en wieg van 'en roare komaf. Wie bied 'r 'en gulden veur?" "Vief stuuvers!" riep men binnen. "En 'en kwartje," zei Peter Janssen.

"Zooals ik wel zie," zei toen don Mathias, "zoudt gij geen al te grooten lof van onze tooneelspeelsters verspreiden." "Ik bied u wel mijn verontschuldiging," antwoordde don Pompeio. "Ik ontdek zeer veel talent bij hun vele fouten. Ik voeg hierbij zelfs dat ik genoten heb van de actrice, die voor volgelinge speelde in de tusschenbedrijven. Welk een natuurlijk spel!

Hij hief het hoofd op en beschouwde met zekere onaangename verrassing deze slechtgekleede vrouw. Zonder op te staan, zeide hij: "Komt gij om werk op de fabriek, vrouw? Bied u morgen op het bureel aan; ik zal zien of er plaats is voor u. Nu kan ik u dit niet verzekeren." "Ik wenschte M. Damhout te spreken," stamelde de vrouw. "M. Damhout? Die ben ikzelf."

En den volgenden dag komen ze met een doos, die ze met allerlei voorzorgen opendoen en halen er een voorwerp uit, dat in watten is gewikkeld; ik beef van ongeduld. Zij onthullen het en ik zie een valsch, waardeloos ding. Zij vragen er vierhonderd francs voor, een enorme som in Teheran; ik bied hun één franc.

»Ik onderstel," sprak de gids, »dat gij voornemens zijt een bezoek te brengen aan den Grooten Muur, evenals alle reizigers doen die Fou-Ning komen bezoeken. Ik ken het land en bied mij aan u tot gids te strekken." »Vriendlief," zei Kin-Fo, zich in het gesprek mengende, »voor ik een besluit neem, wensch ik te weten of de provincie veilig is." »Zeer veilig," antwoordde de gids.

"Ik bied er u twee duizend." "Per persoon?" "Per persoon." "En gij zijt met u vieren?" "Met ons vieren." Kapitein Speedy krabde zich het oor, zoodat hij er bijna het vel afhaalde. Acht duizend dollars te verdienen zonder zijn koers te veranderen, dat was wel de moeite waard om zijn tegenzin voor passagiers te overwinnen.

Hij zwaaide met zijne armen, en stampte met zijne voeten in de grootste overspanning. »Gij hebt niets te vreezen, Mr. Sholto," zei Holmes, hem vriendelijk de hand op den schouder leggende, »volg mijn raad, rijd snel naar het station om de zaak aan de politie mede te deelen. Bied hen aan om hen in alles ten dienste te zijn. Wij zullen hier uwe terugkomst afwachten."

Ik bied je nu niet een hooge plaats aan met een praatzieke menigte om je heen; je zult niet in aanraking behoeven te komen met een wereld vol laster en minachting, waar schuldelooze wangen blozen door iets anders dan werkelijk schuldbewustzijn en schaamte, alles wat ik je aanbied is een tehuis, een hart en een huis ja liefste Rose, dat alleen.« »Wat bedoel jestamelde zij.