Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Jaaije maokte Geert wakker en bragt hum te bedde en hung 't allosie an een spieker boven de beddeplanke, dan kun ie 't smörgens vort zien. Dat had zien moeder met hum overlegd. Wij wassen nou alleen met oes beiden. »Berend! zee Jaaije hoe hei je 't maakt met Hindriks zwaoger en met zien vrouwe en de vief kinders?"
"Wat zeg ie doar?" vraagt de tuinman verwonderd terug. "Minsch, minsch, 't is toch niet woar? Hie is nog 'n kiend!" "Heb jij dan nooit gezien, hoe hij haar aankijkt? 'k Wil er een daalder onder verwedden, dat hij smoorlijk van haar is." "Zij-de gek, Joacob, zoo'n kwoajongen, kwoalijk zestien joar old; 't om oe eiges 'n bult te lachen. Kom! de juffer is wel een joar of vief older, geleuf ik."
"Da's wat nei's!" riep de afslager, toen door het geopende raam onder de luifel, een oude ijzeren wieg naar buiten op de tafel werd geschoven: "'t Is 'en kosteljeus ding," vervolgde hij: "'en Sintercloas presentje veur oe liefke, Bram; 't is 'en wieg van 'en roare komaf. Wie bied 'r 'en gulden veur?" "Vief stuuvers!" riep men binnen. "En 'en kwartje," zei Peter Janssen.
Um vief uur, trok Jaaije mij an 't linkeroor en ruep: »nao 't peerdespul Berend!" en een kwartiertien laoter was Berend Veltink in 't Zöndagsche pak. Toe gaf ze mij 't geldzakkien en zee: »nemme genog mee men weet niet, bij leven en starven" en de oogen wuerden heur nat en ik knipte er ook mee, maor 't wol niet.
Toe 'k alles goed bezien hadde, trok ik de jasse oet, dee de hemdrok lös en nam oet het zakkien, dat Jaaije mij an de binnenkaante daorvan neit hadde, een bankien van vief en twintig en zes, zeuven rieksdaalders en toe scheut ik de kleere weer an en gunk heel deftig nao de keuken.
Dou kanst in 't bedde wel en plakkien stoete en een entien worst opeten, dak dij in een blouwe buusdoek zal knuppen en wat er over blif, laot dat liggen, 't zal zien man wel vinden. »Drink en koppien koffie en wens heur 't beste bij 't weggaon, maor stoppe elk van de vief kinder twee cent in de haand veur molboonen. Een kinderhaand is ligt evuld en dou bist, op en klein beettien nao, olderlink.
Na college stormden ze weg om de fietsen uit de bergplaats naast 't gebouw te halen, en de professoren stonden door de blauw-gehorde ramen toe te kijken, hoe jolig en vief het clubje opsteeg en wegreed, met vroolijk roepen van den een naar den ander en gelach van 't haasten.
"Hê....!!" klonk het uit Dissels mond; en 't was hem alsof ie 'en iesbad kreeg. "'k Zie old, en sinds da'k oe 't lest zag, zelfs veul older geworden," hernam Deine: "moar 'k dank God da'k ze alle vief nog bij mekoar heb.
Heel op oes gemak kuijerde ik met de brave huusvader nao 't staotsiejon en daor namp ik harteliek afscheid van mien gastheer. »Komt ies bij oes!" zee ik en drukte hum de hand. »Zeuven gulden en vief kinders," antwoordde ie »nee Veltink! werken zoo lang het dag is!" »Doe dat en ik wensch er Gods zegen op" zee ik. Nog een handslag en ik stapte in de trein.
't Scheen echter, alsof er op dien echt geen zegen mocht rusten, want: vief kleintjes woaren er weggehoald véúr dat ze 't loopen kosten, en zeuven joaren noa den trouw had moeder Geurtje 't lêven van Paul met het heure betoald. Teunis had verechtig van Geurtje gehouwen. Geurtje was 'en knap wief gewêst, en had, met uut schoonmoaken en wassen goan, nog al oarig wat bijgebrocht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek