United States or Anguilla ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Hij 'n moe hij niet wirken, mevreiwe; hij 'n kan hij euk nie wirken. We zoeken ons noar nen twiede knecht; moar 't zijn amoal greute onkosten, mevreiwe, en w'hén al zuk 'n slecht joar g'had mee zijn ziekte." "Daarvoor moet ge 't niet laten, Rozeke; als ge iets noodig hebt zijn wij daar om u t' helpen." Zij zochten naar een tweeden knecht, naar een bekwamen paardeknecht.

Moar, as 't is zoo was?.... Weet Jozef dan niet da'k Jenneke nooit oan den jong van bleinde blauwwammis zou gêven; oan 'en jong, die tot zien viefde joar met zien voader den boer af bêdelen liep? Wist Jenneke niet, dat 'k heel wat bêters veur d'r had as 'en koale jong, zonder huus of hof?

Kees is ook niet mooi; zijn neus is wat dik en wat stomp, maar zijn oogen staan goedig, erg goedig, vooral als ie Santje zijn liefde verklaart. Santje is toch al heel klein veur 'en buutenkiend van zestien joar en a'j ze goed beziet dan is ze toch ien's geheel niet mooi, moar eigenlik misderoabel schrumpelig van pestuur, en lillek van tronie.

Moar had Deine-Meu, Hannes, en Teunes, en Êvert dan indertied ook met de kous op den kop noar huus late goan, ze had Miechel niet vergêten, die, toen zij achttien en hij negentien joar was, met dien fransoos Napoleon noar Rusland was getrokken, moar nooit was weerum gekommen.

"Hawèl, joa, Ivo jongen, plant er gij eirdappels," knikte zij. "En de zure misch achter den bosch, bezinne? Zoên we nou ne kier probeeren mee d'r wa semiek op te streuien, of zoên w' hem nog 'n joar loate liggen lijk of hij es?" Opnieuw vertrok zich haar pijnlijk bleek gezicht van aarzeling en twijfel. "Wa peist er gij van?" vroeg ze voor de tweede maal.

Van Frerik kon Bart niet het minste verdragen, en ofschoon hij hem als broeder geen kwaad hart toedroeg en misschien zelfs in 't diepst van dat hart van hem hield; zoo was het steeds, wanneer deze hem vriendelijk tot zijn plicht riep: "Nou, nou, heb moar zoo'n proats niet umda'j 'en poar joar ouwer bint.

"Nou, of 'k niet voaren kos!" sprak Paul weder: "Denk moar oan 't veurig joar weinter; weet ie wel Anneke, toen 'k oe van E. afhoalde?" "Toen 't zoo duuster was." "En zoo glad op den diek da'k geen stuur in de woagen koa houwen, en d'ouwe peerds, die êvel stram in de been' woaren, ielkries uutgleejen." "!" zei Anueke, en ze griezelde er nóg van.

"Joa 't is zoo, 't is zoo, mien jong.... mien beste Frerik!" hernam Arie weder, terwijl hij zich geweld moest doen om het beven van de onderlip te bedwingen: "Drie moanden zin gauw um, moar drie moanden veur 'en oud mins!.... 'k Zie al in 't vier en tachtigste joar Frerik, en, dan is ielke moand d'r één.... d'r kan zooveul gebeuren in zoo'n tied Frerik, en as.... grootvoader..... oe..... is..... veur..... 't letste gezien had..... as ie is...."

Bij afwezigheid zijner wederhelft, stelt Janssen al zijn Hollandsche welsprekendheid in 't werk, om nicht tot het gebruiken van een glaasje dubbele annies te verlokken: "Goed voor de frissigheid," betuigde Janssen: "'t was nog van de letste kroamhistorie: St. Jan 'en joar geleejen."

Mis was 't; Frerik moest dienen, en of grootvader 't ook arg vond, en Frerik niet wist hoe 't goan most, en Bart blied was dat ie vrij af zou kriegen, en Door 't ieselik speet, zoo troostte men zich aldra bij de bevinding, dat Frerik wél spoedig ingedeild, moar dan veur 'en joar vrij zou wêzen, en verder ook maar drie moanden zou motte opkommen, totdat ie 't schieten kon.