United States or South Africa ? Vote for the TOP Country of the Week !
"A zoo lief kind! wat is er?" zei de jonker, vriendelijk knikkende. Doortje, die nooit tot zoo'n edel mins gesproken had, vond het veuls te gek, om hum maar glad-af jonker te nuumen en antwoordde aarzelend: "Och mienheer de jonker, of Bart ook hier is?" De jonker glimlachte, en zei "Maar kindlief ik weet niet van wien je spreekt?" "Van Bart die bij zien grootvoader t' huus is," hernam Doortje.
Al dat erste is 'en slobberige, noare boel, woar 'en fasuunlik mins af iest."
"Woar is ie? woar zit de jong?" waren de vragen waarmee de bezorgde grijsaard het meisje ontving. "Dat vroag ik ou en iedereen," sprak Doortje, naar den adem hijgende: "'k Zie overal gewêst: oan't veer; bij Teunis; bij Janssen, tot oan de meulen toe, moar, geen mins weet 'm, geen mins zelfs het 'm gezien."
"Wat, wat!" riep Janboer ontsteld: "zeg, wat proat ie, mins?" "Wat ik proat," hernam Berend: "da'j Jozef met 'en stok op 't heufd hebt gesloagen, en dat ie wel is krepieren kos, hê! Zeg, bin ik gek, of zu'j mien toesloan?" "Pak oe boel in; op stond!" riep Janboer, schier buiten zich zelven: "Vort, mins, ik mag oe niet langer zien!"
Als het goed was dan zou ie menheer te Briesborg, vlak voor de stad, van het karretje laten, want zóó op een mestkar mee binnen te rijden dat ging toch niet. In alle geval zou ie menheer den raad geven om z'n eigen naar Romphuizen met een rijtuig weerom te laten brengen. 'En mins was net as 'en schoap. 't Gebeurt soms dat ie afdwoalt en 't spoor biester roakt, moar 'en scheper weet 'et te vinden."
Ruim een jaar nadat Janssen van zijn uitstapje te huis is gekomen, en aan zijn Sanne een weinig anders dan van 't grootsche der zee heeft verhaald, met de bijvoeging alleen, dat ie niet kan begriepen, hoe 'en mins die dukkels de groote zee ziet, kleingeistig kan wêzen, ruim een jaar na die thuiskomst, ontvangt de Betuwnaar tegen den avond een brief van den volgenden inhoud: Zeer Waarde en Hooggeachte Neef!
Paul, die in den aanvang geen rust of duur had gehad, gebukt onder het leed dat zijn vader veroorzaakte, had den boer op gewild, daar hij meende dat ielk mins d'r hum op oanzag. Deines liefderijke en bemoedigende woorden hadden hem wel is waar tot blijven gedwongen, maar toch hij was niet meer 't geen hij geweest was.
"Is zij zooveel erger geworden?" vroeg Dorus angstig. "Ge zult 't wel zien; 't goeie mins is zwoar ziek. As ge me neudig hebt, môt-de moar gelieks roepen." Toen Dorus boven kwam, lag vrouw Keetje afgemat en hijgend in de kussens. Zij stak hem de hand toe en zei: "'t Is goed, dat je mij nog eens komt zien, Dorus, want ik geloof, dat het niet lang meer met mij duren zal."
Tegen de knappe arbeijer, doar zeg ik tegen," en hij licht weder zijn pet op: "Kom binnen, zeg ik: goa zitten zeg ik, en we proaten as vrinden; zie je, 'en mins is 'en mins!"
'En mins mag vroolik wêzen óók, wat zeg gij d'r nou toe?" "Welzeker Jochem. Maar gesteld eens dat jij voorzanger kondt worden, weet je wel dat het een kerkelijke bediening is, en....?" "Joa! joa wel, krek! kark-karkse-bediening domenei." "Juist, maar dat daarom een voorzanger, die tegelijk voorlezer moet zijn, bijzonder in de bijbelsche geschriften te huis behoort te wezen."
Woord Van De Dag