United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik dacht dat je eigen meubeltjes je het liefst zouden zijn. Maar kindlief, wat is er nu, waarom moet je nu huilen? Zij liet zich door Eline's armen omstrengelen en Eline weende op heur schouder en kuste haar herhaaldelijk. Mevrouw deed haar zitten op den divan, zette zich eveneens, en Eline leunde steeds tegen haar aan, als een bedroefd kind tegen zijn moeder.
Het is je plicht een rijk huwelijk te doen en dat behoorde je ingeprent te zijn." "Vader en Moeder denken er anders over. Zij houden van John, al is hij arm." "Je vader en moeder, kindlief, hebben niet meer wereldwijsheid dan een paar zuigelingen." "Dat doet me pleizier!" riep Meta brutaal. Tante March deed alsof ze 't niet hoorde, maar ging voort met haar les.
"Het geeft niets, of men jou al iets aan 't verstand zoekt te brengen," begon Amy. "Neen, volstrekt niets, kindlief," viel Jo haar in de rede; "laten wij dus maar een vriendelijk gezicht zetten, en hier een kaartje afgeven, want de Kings zijn uit, waarvoor ik meer dan dankbaar ben."
Mijnheer de baljuw boog zich naar zijn vriend Renatus toe, en zeide: "Kindlief, de oude molenaar is tegenwoordig weder in goeden doen; hij is wijs geworden, en heeft er van afgezien, om zelf het bestuur te hebben en laat nu zijne Fieken huishouden." Thans kwam de staatsiekoets. De dames klommen er uit; en Frederik droeg mijne moeder de kamer in; hij heeft haar naderhand nog dikwijls gedragen.
Op eens, terwijl Nellie weer zoo zat te zuchten en te tobben, kwam er een dichte nevel voor hare oogen, en toen de nevel optrok, bleef er alleen een dunne sluier over, en achter dien sluier zag ze de fee. "Nu kindlief, heeft mijn tooverstaf je gelukkig gemaakt?" vroeg de fee. "Neen, o, neen, beste fee," riep Nellie. "Neem den tooverstaf terug, ik begeer al die heerlijkheden niet meer.
Toen sloeg de bewogen vader den rechterarm om hare leest en sprak: »Kindlief! Ik heb geen woorden om te zeggen hoe gelukkig we zijn, nu je weer bij ons bent! In duizend vreezen liet ik je gaan het kon niet anders! Angst en kommer, alles is voorbij!
"Mijn vader begint dus met den Fransoos te spreken, maar die stelt zich zoo onbeschoft aan, en scheldt en tiert zoo geweldig, dat de oude baljuw wederom vraagt: "Kindlief! waarom gaat die kerel toch zóó te werk?" Nu, eindelijk krijgt mijn oude den Franschman toch zoo ver, dat hij met zijne zaak voor den dag komt.
"Ja! en hij heeft mij dikwijls en veel van zijne beste vrienden verteld; van de beide Weber's, van de beide lange Mekklenburgers." "Kindlief," riep de oude heer, zich tot mijne moeder wendende, "van wien heb ik u verteld? het meeste verteld? Niet waar? Van den braven Westphaler, van Renatus?" Mijne moeder knikte met het hoofd.
Toen mevrouw zich daarna met Mathilde alleen bevond, vroeg deze verwijtend: Had u niets kunnen zeggen, mama? Mevrouw Van Erlevoort gevoelde zich zeer ongelukkig en trok hare wenkbrauwen op. Kindlief, wat had ik kunnen zeggen? Het was toch aan hem om het eerst te spreken. Maar hoe moeilijk kon hij dat doen... op dat oogenblik! Arme jongen! Arme Freddy! Mevrouw zuchtte.
Daar op eens ging de deur open en Hilda trippelde haastig naar binnen. "Dag, mijne lieve, beste peettante," riep ze, "o, ik durf U haast niet aanzien, zoo schaam ik me, dat ik U zoo lang heb laten wachten. Wat zult U toch wel van me gedacht hebben!" Nu, de fee was te goedhartig om dadelijk te zeggen, wat ze wel gedacht had. Ze zei alleen: "Nu, als 't je maar spijt, kindlief, dan is 't ook goed.
Woord Van De Dag