United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Meta ging dagelijks naar haar Kings, en naaide thuis, of meende althans, dat ze dit deed; maar veel tijd werd doorgebracht met lange brieven aan haar moeder te schrijven en de bulletins uit Washington te lezen en te herlezen. Bets bleef standvastig en verviel slechts zelden, en dan maar voor korten tijd, tot niets doen en treuren.
"Ik zal naar mijn geliefde Kings trekken, hoewel ik veel liever thuis zou blijven, om hier allerlei kleinigheden te doen," zuchtte Meta, wenschende dat ze haar oogen niet zoo rood geschreid had. "Dat is niet noodig; Bets en ik kunnen heel goed huishouden," zei Amy, met een gewichtig air.
"Het geeft niets, of men jou al iets aan 't verstand zoekt te brengen," begon Amy. "Neen, volstrekt niets, kindlief," viel Jo haar in de rede; "laten wij dus maar een vriendelijk gezicht zetten, en hier een kaartje afgeven, want de Kings zijn uit, waarvoor ik meer dan dankbaar ben."
Nu gaan de Kings morgen naar zee, en ik ben vrij! Drie maanden vacantie! Wat zál ik genieten!" riep Meta op zekeren warmen dag thuiskomend, waar ze Jo, totaal uitgeput, op de sofa vond liggen, terwijl Bets haar de stoffige laarzen uittrok en Amy limonade maakte, tot opfrissching van het heele gezelschap. "Tante March is vandaag afgereisd, waar ik zielsdankbaar voor ben!" zei Jo.
Meta bleef thuis, uit vrees de besmetting bij de Kings over te brengen, deed het huishouden en had een onrustig en schuldig gevoel, wanneer zij brieven schreef, waarin van Bets' ziekte geen melding werd gemaakt.
"Het is niet zoo leuk, als dat van Jo, maar ik heb er op mijn terugwandeling over loopen denken. Bij de Kings vond ik vandaag alles van streek, en een van de kinderen zei, dat haar oudste broer iets heel verschrikkelijks had gedaan en dat Papa hem weggejaagd had.
Een tweede uitgave in quarto verscheen in 1611; zij noemt op den titel alleen het tooneelgezelschap van Shakespeare: As it hath sundrie times beene playde by the Kings Maiesties Seruants, en wijkt overigens niet noemenswaard van de vorige af.
Helaas, ze was verdwenen; maar Bets had gedacht aan de oude, gezellige gewoonte, en stond te knikken, te knikken als een rooskleurig Mandarijntje. "Net iets voor mijn Bets!" zei Jo, met een dankbaar gezicht haar hoed zwaaiende. "Adieu, Meet; ik hoop, dat de Kings vandaag niet zullen drenzen. Tob niet over Vader, beste," voegde ze er bij, terwijl ze scheidden.
Woord Van De Dag