Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
Veronica verstijfde van verbazing en schrik, maar de oude ging voort: „Gij hebt mij alles reeds gezegd bij uw vader thuis, toen de koffiekan voor u stond, want ik was die koffiekan, kendet gij mij dan niet? Luister, kindlief!
O, engel van 'en man, 't garnituur is zelfs oneindig veel mooier dan dat van mevrouw Van Leeuwen: Oneindig! 'k zag het dadelijk. Die groote brillanten...." "Maar kindlief, wat meen je? Een garnituur? Ik, nee! Wat ik je geven wou; ziehier: 't is een kleinigheid; een medaillon, zie je wel Eva, met mijn portret." Eva heeft het medaillon vluchtig bezien.
"Het speet mij erg, dat je zoo teleurgesteld werd, kindlief, maar wij deden al wat wij konden om je genoegen te geven," zei mevrouw March, met moederlijke deelneming. "Ik ben ook tevreden; ik heb gedaan, wat ik op mij genomen had, en het was niet mijn schuld, dat het mislukte; daar troost ik mij maar mee," antwoordde Amy, met een beverig stemmetje.
"Waarschijnlijk....? Je zegt waarschijnlijk!? En waarom lig ik dan hier; en waarom....?" Eensklaps komt ze overeind en snelt naar de deur, roepend ja bijna gillend: "August, August! Helmond! waar ben je!?" Mevrouw Van Hake komt Eva terzij: "Als dokter hier was Eva, dan zou hij zeggen: Kindlief je moet je kalm houden; er zijn omstandigheden...." Eva hoort haar niet. Zij staart strak naar den grond.
Gebrek aan adem maakte een einde aan het geïmproviseerde bal, en toen begonnen de gasten te vertrekken. "Ik wensch je het beste, kindlief; ik wensch je van harte het beste, maar ik vrees dat het je berouwen zal," waarschuwde tante March Meta, en voegde er bij tot den bruidegom, toen hij haar naar het rijtuig geleidde: "Je hebt een schat ontvangen, jongeman tracht haar waardig te zijn."
Zit dominee nu goed? Hoor eens Regine, ik geloof dat je heusch gegroeid bent sedert ik je het laatst zag. REGINE. Gelooft dominee dat? Mevrouw zegt dat ik wat gevulder ben geworden ook. DOM. MANDERS. Gevulder? REGINE. Zal ik misschien mevrouw gaan roepen? DOM. MANDERS. Dank je, dank je, dat heeft geen haast, kindlief. En vertel mij nu eens, mijn goede Regine, hoe maakt het je vader hier buiten?
En, kindlief," zeide hij tot mijne moeder, "wie zich eenmaal daaraan gewend heeft, voor dien is 't lastig, ze te moeten missen." "Frits," zei de vrouw van den baljuw tot mij, "loop eens naar den overkant, naar den bakker Witt, en vraag of vrouw Strüwing ook wat voor haren vader wil meêgeven."
"Kindlief," zei mevrouw d'Ablong, Cécile naar zich toetrekkend, "zóó erg is het niet. Elsje meent het veel beter dan ze nu toont, daarvan ben ik overtuigd. Maak je daarover nu maar niet bezwaard, lieveling. Je ziet heusch wat bleek, snoesje, je moet bepaald van den zomer weer eens naar zee. Wat is er toch, Cilly, je voelt je toch immers heel wel?"
't Is jammer, hij was in den grond een goede vent, en een echte Fries, maar koppig als een stier; daar weten wij best van te spreken, mijn vriend Aylva en ik: hij was lastig genoeg op reis; maar dat alles daargelaten, kindlief, gij moet u wat opvroolijken, zooals ik zeide: denk maar aan de oude profetie: het is immers alles uitgekomen, en volgens de laatste woorden, moet het u nu weer goed gaan; want de plunje des Graven is de roof der Friezen geworden."
»Grootmama, ik dacht, dat ik u verdriet had gedaan met mijn vragen, het zou mij werkelijk spijten.« »Neen, kindlief! mijn overleden man en kinderen vergeet ik nooit en mis ik nog altijd, doch ze zijn in den Heer ontslapen en dat troost mij.« »'t Moet toch vreeselijk akelig wezen om dood te gaan, denkt u ook niet?«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek