United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !


Helmond volgt. 't Bevreemdt hem niet dat Hardenborg hem iets te zeggen heeft. Hij zou zich op dit oogenblik over niets hebben verwonderd. Wanneer men hem gezegd had dat hij niet bestond, en dat de heele wereld een niets was, hij zou het niet vreemd hebben gevonden. , de heele wereld een ledig niets! Zie, nu luistert hij toch. Ja zelfs aandachtig. Wat is dat?

O God! welk een ontwaken uit den korten dommel van geluk!" "Eva, wees verstandig. Je bedriegt je waarachtig!" Zij ziet hem fier in de oogen. "Waarachtig Helmond!? Laat mij den brief dan lezen?" "Ik heb.... hem verscheurd." "Dat is onwaar; geef hem, als ik mij dan waarachtig bedrieg.

Als de menschen meer en meer namen als Baars en Helmond onder de oogen krijgen van Kogel wil ik niet spreken, diens heele paremantatie was figurant ik zeg, dán zullen ze begrijpen menheer, dat we van één bloed en nieren zijn. Nu, wát zeg je: achthonderd gulden er nog bij; 't Is geen kleintje?"

"Zwijg! dat is laag en gemeen!" heeft Eva eensklaps met de grootste overspanning geroepen, terwijl ze zich ten deele van haar zitplaats verhief: "Zwijg man, en lach zoo akelig niet..... Dat is mijn vader weetje, mijn goede lieve brave vader! Wie riep je hier, om dien ouden man te beleedigen, zeg? in mijn huis....? "Eva, Eva!" zegt Helmond: "In 's-hemelsnaam!" "Wát Helmond! wil jij me terughouden?

Nu dat is toch zoo'n heksenwerk niet. Tot weerziens; adieu!" Toen Helmond opzag was hij alleen. De voordeur hoorde hij dichtslaan; en, een rijtuig ratelde langs het marktplein voort. Heeft hij 't gedroomd!? Toont hem weer een grijnzende sater een schotel vol goud? Neen, hier, hier liggen ze.... de bewijzen. Zie maar.

Doch.... Helmond moest die ongesteldheid heel en passant behandelen. Ware die laatste schrik er niet bijgekomen, dan zou Coba nu zeker reeds geheel beter zijn, want tante Hermine kon getuigen, hoe ze op den morgen, toen ze zoo ongelukkig bij den timmerman verzeild geraakte, bijzonder wel en zelfs zeer opgewekt was geweest.

Is hij er niet aanstonds naar toe gegaan?" "Och Louise, dat is nu het groote punt in quaestie. De generaal zegt kort en goed, dat je zuster mevrouw Helmond de tering niet naar de nering zet, en wanneer dokter haar daarin blijft stijven, dat hij dan niets meer van hem weten wil. Je moet er niet van praten Louise, maar zieje, dát is de zaak.

Jacoba blijft bij de deur staan, en omziende zegt ze als viel haar wat in: "Als dokter Helmond hem behandeld had dan zou het zoo erg misschien niet geworden zijn?"

Bus, die de potaarde van de handen slaat, neemt het pakje aan en vraagt: "Van wie kumt dat, manneke?" "Ja dat mocht ik niet zeggen. 'k Gleuf van De Zonsberg." "Zoo! bestig!" In de kleine ontbijtkamer aan den tuin stond Helmond, met een groote maar fijne bouquet in de hand, op zijn jarige vrouw te wachten. Hij heeft haar doen weten dat alles gereed was.

Eensklaps tikt Helmond vrij hard tegen het voorglas der coupee, waarmede men hem naar de stad terugrijdt. De koetsier ziet om. Een oogenblik later staat het rijtuig stil, en de dokter springt er uit. Zooeven was men twee dames voorbijgereden.