United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
.... Ja, zei Cecilianus; jij mij en ik jou.... En Cecilius zette zich, neus aan neus, schrijlings op Cecilianus' schoot en begon hem aandachtig te schilderen. De oogen héél groot, ried de dominus aan, die wel goed vond, dat zij elkander het deden; de mond niet te klein, hè....
46 En de gids, die mij zoo aandachtig zag, zeide: "Binnen in die vuren zijn de geesten: elke geest wordt omwikkeld door dat vuur, door hetwelk hij wordt in brand gestoken."
Zij hebben groote aarden wallen om hun huis opgeworpen, aan noord- en zuid-, oost- en westkant; zij hebben diepe groeven en verborgen plaatsen, en straks nog kwam er een bij mij. Hij zei ik luisterde niet aandachtig naar wat hij zei. Maar hij sprak van wapenen. Mogelijk dat we daar een schuilplaats zouden vinden..."
"Zoo", zei hij "'k hoor 'r al werke"... Essie en Mijntje weken naar de deur, schuw met de oogen knipperend. Eleazar zelf bang geworden door de zenuwdrukte der vrouwen, schroefde de kraan 'r weer op. "As je nou wacht, zal je zien", zei-ie, blij om z'n handigheid: "zet 'r maar je emmer onder." Aandachtig bleven ze wachten. Er kwam niets.
Onmiddellijk liet hij zijn vangst in den steek en kwam de beek op, half wadend, half zwemmend, zette zijn voorpooten op de lage brug, stak zijn kop over den rand en keek aandachtig naar me, met zijn gezicht geen tien voet van het mijne. Hij verdween na een poosje en ik kroop naar den rand van de brug om te kijken wat hij aan 't spoelen was.
Meijertje, aandachtig de handen onder 't hoofd, telde hardop en hoe hooger-ie telde... drie-en-twindig, vier-en-twindig, vijf-en-twindig, tot een en dertig toe, hoe bewonderend-wieglender Reggie's glimlachend hoofd bewoog. "Jij bin 'n húisvrouw", zei ze met klank van weten en zegen.
Waarlijk!" vervolgde hij, den borstel aandachtig beschouwende: "ziedaar wel een evenbeeld, dat ik op mijzelven toepasselijk kan maken. Ben ik niet evenals hij, na jaren wrijvens en schurens, van mijn glans beroofd, toen ik oud werd, en thans in het oog der wereld even weinig meer waard als dit meubel den Jood zou wezen, dien wij hedenmorgen ontmoet hebben?"
De knaap stond ademloos met gebalde vuisten en wijd opengesperde oogen te luisteren. "Wanneer zal ik een veld kunnen beploegen?" mompelde hij binnensmonds, en ging haastig naar beneden. Toen hij aan 't koor gekomen was, luisterde hij nog eens aandachtig: de stem van zijn broertje verwijderde zich snel, en de kreet: "moeder! broer!" stierf geheel weg, toen er een deur dicht ging.
Want dit is iets, hetwelk goede menschen altijd verheugt, wanneer het door hen aandachtig wordt aangehoord, wie het ook vertelt. In den tijd van den eersten koning van Cyprus, na de verovering van het Heilige Land door Godfried van Bouillon toog een edelvrouw uit Gascogne ter bedevaart naar het Heilige Graf.
Ze kookte nieuwe rijst en maakte de drie sardijnen klaar die er over waren: elk zou er anderhalf krijgen. "Ze zullen wel goeden eetlust hebben!" dacht ze, "de weg is lang en een hongerige maag heeft geen oogen." Aandachtig luisterde ze naar 't geringste geluid van voetstappen: krachtig en duidelijk, dan waren ze van Basilio, licht en ongelijk, dan van Crispin, dacht ze.
Woord Van De Dag