United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
"...De dokter," viel Eleazar 'm in de rede: "maar as je nou toch 'n briefie voor 't gasthuis heb waarom laat jij je dan niet beter maken?"
Zóo had Eleazar ook eens gezeten. 't Wekte vage, benauwde herinnering an 'n
Blijf 'r af!" "Dan niet," zei Eleazar geduldig, Rebecca wenkend den zieke met rust te laten. Hij wist van z'n eigen ziekbed hoe je bij tijjen om 'n kleinigheid verstoord kon wezen en wat moest iemand zich ellendig voelen met zùlke afzichtelijke wonden. "Wille we nog wat pr
As 'k jou met je kop onder water hou, mot je verzuipe. En je zou nie verzuipe as 'r beneejen lucht was." "Dank-ie voor 't lesje", zei Eleazar, in 'n hoek gedreven en nog eens z'n aanloop nemend: "toch zit 'r lucht in water en al zat 'r geen lucht in, dan vin je in 't water dezelfde dinge die in de lucht zijn heusch, Jan"...
Verveeld haalde Eleazar de schouders op. 't Dee 'm niks. 't Was haast komiek dat zoo'n man, plechtig in naam van 'n god sprak, in naam van 'n god dreigde.
Poddy, die kreunend zich oprichtte, stoorde 'm. "Water! Water!" , snauwde hij, nauwlijks Eleazar herkennend. "'k Had vanmorgen geen tijd," begon Eleazar. "Water! Water!", schreeuwde de zieke. Rebecca schrikte op, keek suffig rond. "Blijf maar leggen, jij" , glimlachte Eleazar: "ik zal 'm wel helpen. Waar staat 't water?"
In de bedstee huilde een kind. Afleiding gaf dat, daar Essie ging sussen en Eleazar, òpschrikkend, luisterde mee-knikkend naar het nieuwe gepraat.
Heete lappe enkel heete lappe dat versta 'k!" "Zout is beter", lei Eleazar uit: "denk an de tram. Wat smijte ze tusschen de rails as 't vriest?" "Géén zout!", zei Essie: "pekel! Pekel en zout zijne d'r twee. Wat 'n neweire van 't goeie zout! Wat 'n schtos! Net wat-ie gistere met de galletjes van de blieke dee! Geef mijn me emmer en laat Mijntje na de water-en-vuur-vrouw loope."
De schtaking!", riep Suikerpeer, dik-lodderend, met 't raspig geluid van z'n ontstoken keel. "De schtaking!", schreeuwde de man met den langen baard, dien Eleazar niet kende.
Juda alleen werkte door, het hoofd met de steil-grijze haren gebogen over de schijf die blauw-zachte glanzen van 't cirklend gewentel had. De potjongen, leunend naast Eleazar keek angstig en Laban, de leerling van Hes, wakker geschrikt, stond op de teenen achter den molen.
Woord Van De Dag