United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


In de glazen kast zag hij ze, nam ze van het bord, zei 'r goeien nacht. "Gebruik je verstand, je verstand, Eli", sprak zij hem na: "wat ken je mazzel weze mee te doen met de òngijn van 'n schtaking?.. 'n Schtaking is ongeluk òngeluk... Wees geen verschwarzte nar ik ziè de zake zooveel beter as jij ... zooveel bèter ... zooveel bèter... Ga nou morrege na Berlijn, die heit gróót werk."

De schtaking!", riep Suikerpeer, dik-lodderend, met 't raspig geluid van z'n ontstoken keel. "De schtaking!", schreeuwde de man met den langen baard, dien Eleazar niet kende.

"Enne tòch heit-ie rech," lodderde Suikerpeer oòk opgewondener: "Wat heit hij met 'n schtaking te make! Heit-ie niet ogge-nebbiesch l

"Gaat uwe nou zoo nie heen blijf uwe nog effen", mummel-praatte de blinde, die de verwoedheid der twee vóélde: "uwe mot denke dat hij om de schtaking bitter is al valt 't nie goed te prate al heit-ie gedaan wad-'k me nie denke ken dad-ie verschteurd is door wat ons in de laaste tijjen is overkomme hij meent 't zoo nie hij meent 't zoo nie"...

"Berlijn?", informeerde Eleazar rustig: "is-die van de fabriek van Laboen?" en zich 't geheugen scherpend, zich den naam herinnerend, zei-ie met zekerheid: "Ja, dat-'s die van Laboen. Voor die werk 'k niet. Dank je. En 'k werk nou voor niémand. De staking komt 'r door." Dat gaf gejoel, zig-zag en kolking van stemmen, angstig besust door Essie, bang voor de slapende kindren. "De schtaking?

Op 't vensterkozijn streek 'n musch tsilpend en vladdrend. "Ook 'n armoedzaaier," lachte Eleazar. De zieke bewoog niet, gemelijk, koortsig. Dan voelend dat-ie iets zeggen moest aan den jongen man, die in verlegen hartelijkheid over 'm zat, zei-ie in pijnlijke hijging: "Wie geht's wie geht's met juillie schtaking?"

Uit een anderen hoop beet 'n fèllere stem, stem van passie en wrok. Een baardige jood stond op 'n stoep voor de deur van 't gesticht, krijschte het volk toe: "...Hebbe we rech hebbe we geen rech?.... Ik zeg juillie we hèbbe rech.... Verrekke we van honger?... Motte we ons as honde late slaan as we zoo lang de schtaking hebbe volgehoue? Is 't niet godgeklaag? We komme op voor wat óns toekomp!