United States or Gambia ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ik vrees," zei-ie met zekere benepenheid, nu het Wonder hem omzat: "dat 'k 't heele dorp voor 't tuinhek krijg als 'k 'm buiten probeer." "Ja," schuchterde mevrouw: "dat kun je bùiten niet doen, Piet. Als 't nièt lukt, geeft 't 'n schandaal...."

"'k Stel orde op me zaken," zei-ie bot; "'k maak me testament".... "Pa, hoe

"Berlijn?", informeerde Eleazar rustig: "is-die van de fabriek van Laboen?" en zich 't geheugen scherpend, zich den naam herinnerend, zei-ie met zekerheid: "Ja, dat-'s die van Laboen. Voor die werk 'k niet. Dank je. En 'k werk nou voor niémand. De staking komt 'r door." Dat gaf gejoel, zig-zag en kolking van stemmen, angstig besust door Essie, bang voor de slapende kindren. "De schtaking?

"Ja 'k dorst niet maar nou wel, nou wel." "Ik ook," zei ze 'r lippen toestekend. Oog in oog, de monden in heftige gloeiing, zaten ze in hartstochtlijke omarming, niets hoorend van 't huis, niets van de geluiden, 't praatmummlen beneden. Toen, bang voor z'n opwinding, zei-ie. "! Daar ben 'k moe van geworden." "Ik niet." "Jij niet?"

Eerst verbrande bedgordijnen in Casa Cara dan verbrande vleugelen op Koepelsteyn 't dee je benauwend aan 't gestreng-ontstemde gelaat des burgermeesters denken. "We bòffen niet," zei-ie, na 'n contemplatieve rust: "'k begrijp op me woord niet dat mijn sigaar...." "Nee, 't was de mijne," sprak mevrouw bedaard vernietigend: "as je maar zòrgt dat ik van nacht in m'n bèd kom"....

's Morgens, ontbijt-tijd, visite en mevrouw willen zien as ze in 'r bad zat! Het luikje opnieuw openend, zei-ie met de welopgevoede stugheid van 'n bediende-die-weet-hóé't-hoort: "Meneer de burgemeester 't spijt mevrouw wel, maar ze ken u niet ontvange. Mevrouw is an 'r toilet bezig...."

Dadelijk zou-ie de kachel voorzien en as Poddy 'm wakker hield, ging-ie gezellig zitten lezen. Boven brochures genoeg, waarvan-ie nog wel is smullen wou. Al dat zeker-vergenoegde zei-ie met haar hand in zijn handen, luchtig, gelukkig.

Wat was 'r 'n stuk samenwerking door vrouwen vernield. "Hoe ken ze zoo tegen 'r eigen belang vechte!" , zei-ie, met opwellende sympathie voor Klaroen. "Wacht eerst tot jij getrouwd bin", sprak Rozetje, 'r adem ploffend in gewasschen glazen, die ze zoo voor de zindelijkheid nog eens met 'r schort nawreef: "juillie dòene en wij zitte 'r voor." De trap gromde 't snelle gestamp van Juda's voeten.

Nog eens gingen ze gezamenlijk omhoog, elke kamer door-snuffelend, elke kast openend, tot aan den zolder toe. Daar vonden ze Kobus in 'n hoek op 'n matras. "Bedwelmd zònderling," zei de dokter, den pols van den bediende aanvattend. Kobus werd wakker. "Wat is 'r? Wat mot je?" , zei-ie slaap-verschrikt. "Wat doe je hièr? Waarom lig je niet te bed?" , vroeg de burgemeester gestreng.

IJverig peuterend, krabde hij, 't hoopje vezels te zaam vegend, tot die op gezond hout stiet en 't mes bij 't heft knapte. "Wel vervloekt!" , zei-ie driftig. "Als we wéer vliegen, nemen we postduiven mee, pa vin u niet, pa? dan kan dat ons niet overkomen , pa? dan, dan...." Pa zat in versteend zwijgen. Tegen elf uur scheen de verlossing te naderen, 'n Man stapte aan door de struiken.