United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Thuis zou-ie 'r allang van door zijn gegaan thuis aarzelde-die zelden als 'r gezicht de speciale wrange trekken kreeg, die elk man van z'n vrouw, elke vrouw van 'r man kent, de speciale èn wrange èn positief-waarschuwende, waarvan 'n vreemde geen weet heeft, waarvan nièmand het innerlijk wezen ontleedt , de speciale èn wrange innig-aan-'t-dierbaar-gelaat verbondene, die tot het tééderst huwelijks-spel behooren, omdat je alleen aan zéérgeliefden 't profond négligé van je materie en je ochtend-humeur toe-vertrouwt.
"Mijn arme, arme jongen.... Als ik d'r geweest was zou-ie 'n goeie oppassing gehad hebben.... zou ik 'm beter gemaakt hebben.... Zoo'n slordig schepsel.... Overal slingert d'r goed.... Daar ligt 'n doos met poudre-de-riz.... Ze poederde zich! Ze poederde zich, zie je dat?.... Daar, onder den stoel, d
"Néé," zei Pieter: "niet alles in-eens opschròkken".... Gemoedelijk stak-ie 'n sigaar op, nam 'n slok wijn uit den kroes met de initialen A. Z. De omstandigheden in aanmerking genomen, zou-ie zich vrij behaaglijk gevoeld hebben, hadde mevrouw niet één opmerking gemaakt, die 'm de gemeen-zwarte zij van 't geval als 'n duizeling dee ondergaan.
Nog hield-ie z'n mond. An 'n opzet om wat háár heilig was te verstoren, had-ie niet gedacht. Als 't ding niet los had gelaten, zou-ie 't niet met mallen mòedwil afgerukt hebben en als 't niet bij de gracht op den steen was gevallen, lei 't nou niet in de modder. Met haar angstjes, haar vredig geloof, haar hechten aan voorschriften en overleveringen had-ie meelij, sympathie elken dag keek ze in 'n afgrond, in 'n diepte van dood, elken dag gaf 'r dat vertrouwen 'n blijjen steun, waaraan je niet knaagde, waarvan de ongereptheid je 'n stadige bewondering gaf Als-ie in die avondstemming maar even geweten had, dat-ie haar 'n ongelukkig uur bezorgde, had-ie 't wrevelig gebaar achterwege gelaten zij droeg 'r noodlot zóo kloek, zoo gelaten, dat elke spot, elk nuchter ontleden, in de buurschap van 'r starende oogen 'n misdaad werd. Die m
Eer Serre, Sally en Rozetje groot waren, was zij 'n oud vrouwtje zij die in 't krotten-leven verwelkte. Als-ie 'r nou had mogen zoenen, zouen z'n lippen iets gezegd hebben van den vreemden eerbied, de plots wakkere stille genegenheid die in 'm gekomen was. Zóó zou-ie 'r morgen zien overmorgen in 'r uitgeputheid in 'r slaap met de gespreide armen, alsof ze niet meer kòn.
Ziekelijk geeuwend, dat de tranen uit z'n ongemakkelijke oogen glibberden, begon-ie weer op en neer te loopen, bang voor 't water dat 'm aantrok. Als ze 'm nou brood hadden voorgezet, zou-ie 'r van gekikt hebben, te ellendig as-ie zich voelde om ièts te kunnen.
Nou zou-ie voorzichtig loopen... de grond lag vol erwten... als je d'r op trapte lachten ze weer... Wat was 't weer snikheet... De kachel stond gloeiend.... Jawel de pook stak er weer uit... Nou zou-ie d'r niet weer ankomen zooals laatst ... toen-ie dacht dat ze koud was ... toen-ie zich zoo leelijk gebrand had.... Wat gloeide z'n rug van de warmte!... Maar als je je omdraaide smeten ze met proppen of deeën weer gekke dingen... die kwajongens..
Als er een man was, zou-ie denken, dat ze iemand bij zich had. Half een sloeg de klok. De lamp begon uit te gaan. Ze draaide haar op, maar er was geen olie meer in en de olie stond in de keuken. In het halfdonker der kamer gloeide het roode kransje, dat opflikkerde als ze zenuwachtig aan het rondseltje plukte. Nog wat stuiptrekkingen en het werd donker. Vrouwtje huilde. Tingelingeling.
Dadelijk zou-ie de kachel voorzien en as Poddy 'm wakker hield, ging-ie gezellig zitten lezen. Boven brochures genoeg, waarvan-ie nog wel is smullen wou. Al dat zeker-vergenoegde zei-ie met haar hand in zijn handen, luchtig, gelukkig.
Juist, waar hij gewoon was te leunen, hadden ze inkt gesmeerd... Maar nou zou-ie doen, alsof-ie niks merkte, alsof-ie d'r stomme, rooie gezichten niet zag, nou zou-ie z'n hand met z'n zakdoek afdrogen... Zoo, bleeke Willemsen met je rooie haar en je vieze zomersproeten, daar zal je geen plezier van hebben... lompe vlegel... Wat was dat nou weer... Goeie God, wat 'n ellendelingen!...
Woord Van De Dag