United States or Gabon ? Vote for the TOP Country of the Week !


Had zij uit tienduizend moeten raden, zij zou geen ommezien in onzekerheid verkeerd hebben of =die= naam, en geen andere, moest er geschreven staan op het couvert van dien brief. Toch werd zij gloeiend rood, en terstond daarop doodelijk wit. Hare anders zoo zachte oogen bliksemden. »Neen!" riep zij, en op de zerk stampend, die hol klonk onder haren voet: »neen, Justus! dát doe ik niet!"

Er was geen andere verlichting op de markt, en dat was ook niet noodig. Deze groote muur van diamanten verlichtte voldoende. Het zwarte palazzo Geraci stond gloeiend rood als werd het verlicht door een vuurwolk.

Zij drukte de lippen opeen en werd gloeiend rood, om terstond weer te verbleeken; zij fronste onheilspellend de wenkbrauwen; zij trad opnieuw toe en strekte de hand uit om het papier aan Rolf te ontweldigen, maar ik wierp haar een blik toe, die haar van deze intentie deed afzien.

Het gewoon middel in dit geval bestaat hier in, dat men het aangestoken deel met een gloeiend yzer brandt, of met een dun lancet doorvlymt; alsdan laat men op de wonde zeer warm sap van citroen loopen, het geen wel zeer gevoelig, maar van een zeer groot geneezend vermogen is.

Wat moest er van haar, arme daklooze worden. Gebrandmerkt en onteerd zou ze zijn, zoolang ze leefde. En 't was haar vader zelf, die haar 't gloeiend brandijzer in de schouders drukte. "Vader," riep ze nog eens, "wat moet er van me worden? De menschen zullen allerlei kwaad van me denken." Zij schreide en jammerde; zij was geheel verstijfd van kou.

Het gloeiend rood aan den hemel was verdwenen, en slechts een dof geel kleurde nog den horizon; de vensters van het oude slot zagen er weder even treurig uit als altijd; de beide jeugdige harten waren droevig gestemd door het afscheid; de nachtkus, dien zij elkander bij het hek van het park gaven, was inniger, veel inniger dan vroeger, en Liesje had een gevoel of zij de kleine hand harer vriendin heden niet kon loslaten; nog eenmaal fluisterde zij zacht: "goeden nacht!"

Toen maakte zij, voor het vuur zittend, een open ruimte tusschen de vlammende houtblokken, een open ruimte, die gloeiend rood was en in die ruimte legde zij het kind en zich in een zwaluw veranderend, vloog zij om de zuil, treurend en klagend, en het geklaag was als het gesjilp van een zwaluw. Koningin Athenaïs uitte een kreet en greep het kind uit het vuur en keerde zich om, om te vluchten.

"Wel, mijn waarde voogd," antwoordde Madzy, hare vroolijkheid bij het hooren dezer vraag op eens terugkrijgende: "ik was het, die bijkans uit de lucht was komen vallen en de Ridder kwam mij helpen." "Zoo!" zeide Aylva, lachende: "het was dus naar den Ridder, dat gij met zooveel drift toesneldet?" Een gloeiend inkarnaat verfde opnieuw het gelaat der jonge schoone.

Aan zulke tochten waren evenwel groote moeielijkheden verbonden, doch wie telde in die tijden moeielijkheden waar het den godsdienst betrof? Een Duitsch schrijver zegt: »Tot de scherpst uitkomende karaktertrekken dier eeuwen mag wel in de eerste plaats genoemd worden eene godsdienst-overtuiging, die bijna tot dweperij oversloeg, een gloeiend leven van het hart.

»Het was van middag gloeiend heet," begon Eliëzer zijn verhaal, »en zooals ik wel meer pleeg te doen, had ik mij neergevleid in de schaduw tusschen een paar struiken, verborgen voor den voorbijganger, die dien weg mocht passeeren.