United States or China ? Vote for the TOP Country of the Week !


Toen mevrouw March Jo een nachtkus gaf, fluisterde ze haar teeder toe: "Kindlief, laat de zon niet ondergaan over je toorn, vergeeft elkander, helpt elkander, en begin morgen weer opnieuw."

"Ik deed maar even zóó, maar ik wist niet, dat ik hem zoo'n pijn deed, heusch niet," zei zus. Nu begreep moeder ineens en vriendelijk maar ernstig zei moeder: "Ik ben blij, dat je er spijt van hebt. Je moet nooit meer zoo leelijk doen tegen Désiré, omdat broer zooveel van hem houdt." Zus zei "neen moesje," kreeg een nachtkus en ging slapen.

Als zij maar eens even bij haar kon zijn, even de armen om haar hals kon slaan en haar een nachtkus geven, dan zou haar moed wel weer terugkomen, dacht ze. Maar ze moest zich dapper houden, ze moest haar best doen, niet weer flauw zijn en driftig tegen tante; ze had het grootmoeder beloofd! Ze liet het gordijn los en slikte even. Ze wou nu niet meer schreien.

Het vrouwtje had zeker die vraag uit Ida's oogen gelezen, want toen ze haar een' nachtkus gaf, zei ze: "Waarvoor? Dat vertel je me zelf morgen aan 't ontbijt wel eens." "Nu?" vroeg het vrouwtje den volgenden morgen, en ze keek Ida guitig aan. "O", zei Ida, "'t was heerlijk. Ik behoefde naar niets te zoeken. Al mijn goed lag voor 't grijpen ik was in een' wip klaar."

De moeder drukte hem aan haar hart; de nachtkus werd gewisseld, en weldra lag dit huisgezin, voor de laatste maal onder zijn linnen dak verenigd, in diepe rust. De volgende morgen, de 5de April 1838, trok het kommando uit, omtrent vijf honderd man sterk in twee afdelingen; de voorhoede onder bevel van Kommandant Uijs, de achterhoede onder Kommandant Potgieter.

Ze sliep onrustig en werd wakker, toen Moeder 's avond laat, vóór ze naar bed ging, bij al de kinderbedden rondging, om de kinderen nog eens toe te stoppen en ze stil een' nachtkus te geven. En toen Moeder zich over haar heen bukte, begon haar hartje zoo te kloppen en kreeg ze een gevoel, of ze Moeder groot verdriet aan ging doen. "Maar kom," dacht ze, "Moeder houdt nog kinderen genoeg over.

Alleen 's avonds had Nellie altijd verlangen naar Moeder en was het net, of ze lag te wachten, dat Moe evenals thuis zacht binnen zou komen om haar een' nachtkus te geven. Maar over dag was het zoo'n leventje van plezier, dan had Nellie geen' tijd om aan iets anders te denken. Zoo ging het eene week, zoo ging het twee weken. Toen begon Nellie een beetje moe te worden van al dat pret maken.

Het gloeiend rood aan den hemel was verdwenen, en slechts een dof geel kleurde nog den horizon; de vensters van het oude slot zagen er weder even treurig uit als altijd; de beide jeugdige harten waren droevig gestemd door het afscheid; de nachtkus, dien zij elkander bij het hek van het park gaven, was inniger, veel inniger dan vroeger, en Liesje had een gevoel of zij de kleine hand harer vriendin heden niet kon loslaten; nog eenmaal fluisterde zij zacht: "goeden nacht!"

Toen het kleine meisje eindelijk onder de dekens lag, na hare beide armen om Elsje's hals te hebben geslagen en na haar met een "nacht snoes!" een nachtkus te hebben gegeven, dronk Elsje heerlijk rustig thee onder de veranda met de oude mevrouw d'Ablong en Frits, en ging de avond voorbij onder gezellige, vroolijke gesprekken.