Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
"Moeder schreef me, dat je vader bij hen was geweest, en je adres had opgegeven. Ze vroeg of 'k eens wilde gaan kijken, hoe je 't maakte...." "Schrijf niks van den rommel," lachte Go, "want dan rijzen m'n keurige moesje de haren te berge." "Ik zal hun vertellen, hoe je kamer er uitziet, als ze in orde is." Go was nu klaargekomen met de laden, en zat ringetjes aan de tochtdekens te naaien.
"Ja, ja," zei Lucie, "we knappen hier op, niet waar, moesje?" Die knikte weer. "Ja, ja, zeker!.... zeker!...." Maar daarna zuchtte ze. "'t Doet mama ook zoo goed, die lekkere lucht hier," voegde ze er bij, zich weer naar Bernard keerend. "'t Is hier veel beter dan op de Prinsengracht." En ze gingen zitten praten, rustig en vertrouwelijk, over Amsterdam en allerlei andere dingen, Lucie en Bernard.
Hij was opgetogen met een mooi rapport thuis gekomen en vader en moeder waren ook heel blij. "Nu!" zei moeder. "Wat dunkt u, vader, zoo'n flinke jongen mag wel eens een extra'tje hebben." "Ja, zullen we het dan maar doen?" vroeg vader lachend. "Wat doen," zei Tony en keek van vader naar moeder, maar zij lachten en zeiden nog niets. "Watte, moesje?" vleide zus.
Dolf, ga jij haar eens roepen, zij is zeker weer bij het kippenhok. O, daar komt ze juist aan. Leni, kind, waar blijf je toch?" "O, moesje, sneeuwwitje deed zoo raar," zei Leni schreiende. "En nu is ze dood, ze ligt geheel stijf en de dwergjes loopen om haar heen en begrijpen er niets van."
"Stil dan, broertje" suste Liesje, en ze legde het mondje tegen haar wang en begon heen en weer te loopen en een wiegeliedje te zingen. Toen werd ze moe en ging zitten, maar dat wilde broertje niet; hij begon luider te schreien. Liesjes beentjes trilden. Ze stond weer op en fluisterde sussend: "Stil dan, moesje slaapt.
"Ik deed maar even zóó, maar ik wist niet, dat ik hem zoo'n pijn deed, heusch niet," zei zus. Nu begreep moeder ineens en vriendelijk maar ernstig zei moeder: "Ik ben blij, dat je er spijt van hebt. Je moet nooit meer zoo leelijk doen tegen Désiré, omdat broer zooveel van hem houdt." Zus zei "neen moesje," kreeg een nachtkus en ging slapen.
Moesje had gezegd: "Maak nooit misbruik van je vrijheid," maar ze had de jongens toch niet in den winkel kunnen ontvangen, vooral niet in die omstandigheden... Gerard hoorde haar de snikken in haar zakdoek smoren: "Ben-je bijna klaar?" riep hij uit den hoek van de kamer, waar hij water kookte voor thee. "Ja, dadelijk." En vlugger pende ze het briefje aan Frieda.
Hij verlangt naar moesje! Nu, hij zal ook naar haar toe gaan. Jij vindt het prettig hier, hé, Huck? Wij zullen blijven, niet waar?" Huck antwoordde: "Ja a," maar het ging niet van harte. "Ik spreek van mijn leven niet meer tegen jelui," zeide Joe en stond op. "Daar nu!" En hij draaide de beide jongens den rug toe en ging zich verder aankleeden. "Wie geeft wat om jou?" zeide Tom.
De omgang met de beschaafde, zeer ontwikkelde volbloed Hollandsche dames had een heilzamen invloed geoefend op de bruintjes. Moesje weet wel, dat door tijd en afstand heen de harten harer dochtertjes hun beiden zullen toebehooren. Vadertje had ons beloofd, of eigenlijk Mevrouw Ovink liet Vadertje beloven op zijn eerewoord, ons bij hen op Djombang te brengen.
Zij onderdrukte een zucht, liet het hoofd terug in den stoel vallen en sloot de oogen. De afstand was weêr even ver als vroeger. Er ging een pooze voorbij en Paul dacht dat zij sliep. Maar eensklaps hoorde hij haar zacht weenen, de handen voor het gelaat. Moesje! wat is er nu? vroeg hij, een weinig verbaasd. Niets, niets! murmelde zij terug. Er is niets aan te doen....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek