Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
Toen het gelach even bedaard was, zei Hans, als om zich te verontschuldigen, half schreiend: "maar, paatje, Leni zei het toch." "Ja, ja, Leni zei het ook, ventje," en weer proestte oom Karel het uit. "'t Is maar een kip, een witte kip," brulde Dolf. "Is er, is er dan geen sneeuwwitje?" vroeg Hans. "En waar zijn dan de dwergjes, zijn er óók geen dwergjes?" vroeg Bob.
En toen hoe het kwam, wist hij niet maar op eens stond Frits midden in de balzaal, en om hem heen dansten in een grooten kring alle feeën en toovenaars, alle reuzen en dwergjes, alle prinsen en prinsessen, alle jongens en meisjes alle gasten van 't bal. En allemaal zongen ze: "Hij leev', hij leev', ons Fritsje leve lang!" O, wat was 't mooi! Daar: tetteretet, tetteretet! klonk de gouden hoorn.
Duidelijk klonk er teleur-stelling in hun stemmetjes. "Och neen, kleine vent," zei Nel, die nu toch medelijden met hen kreeg. "Wij noemen de krielkipjes dwergjes, omdat ze zooveel kleiner zijn dan de andere. Of beter gezegd, Leni geeft de kippenfamilie zulke mooie namen. Wij zullen jullie straks aan het heele troepje voorstellen.
Dolf, ga jij haar eens roepen, zij is zeker weer bij het kippenhok. O, daar komt ze juist aan. Leni, kind, waar blijf je toch?" "O, moesje, sneeuwwitje deed zoo raar," zei Leni schreiende. "En nu is ze dood, ze ligt geheel stijf en de dwergjes loopen om haar heen en begrijpen er niets van."
Na den mensch is de Luipaard vermoedelijk overal de ergste vijand van de Dwerg-antilopen. Kleinere Katten zullen misschien de weerlooze dwergjes evenzeer vervolgen; hoogst waarschijnlijk neemt ook de Arend af en toe een van hen, althans een kalfje, mede. Jakhalzen, Vossen en ander gespuis behooren eveneens tot de vijanden van de Beni Israël en van hunne verwanten.
En toen hij thuis kwam, en zijn eigen kinderen liefkoosde en kuste ach, hij wist niet waarom zoo anders dan gewoonlijk toen hij daar verhalen moest van die bleeke holoogige dwergjes, die men fabriekskinderen noemt; en de zijnen daar dwong om te eten, neen, om slechts een enkele kruimel te proeven van den erbarmelijken kalkmeel-poffer, die het leven dier arme kleinen moet rekken voor een geestdoodenden arbeid van 12-15 uren daags.
Vooraan in 't bosch was het donker; maar door de boomen heen schemerde licht, en hoe verder je in 't bosch kwam, hoe lichter het werd. "Nu de oogen dicht!" riep Appelsteeltje op eens, "en niet weer open, voor ik je waarschuw, hoor!" Frits dadelijk de oogen stijf dichtgeknepen en toen .... Toen voelde hij, dat zijn veulen stilstond en hij hoorde de dwergjes fluisteren met elkaar.
Nog nooit ook had hij zooveel pret gehad! Allen waren even vroolijk, en vooral de dwergjes maakten weer ieder aan 't lachen met hunne dwaze grappen. Er was er maar één, die geen tijd had, om pret te maken, die het veel te druk had met eten. Dat was natuurlijk de dikke Smulhans. Die grabbelde maar alles naar zich toe, wat hij krijgen kon.
Dan zal moeder weer beter worden en broertje groeien en jij geen honger meer hebben, en als je vader terug komt, zal hij jelui niet zoo treurig vinden." Nu stond Liesje op en kwam naar de dwergjes toe. "Komt vader terug? Kent u vader? Hij heeft geen kwaad gedaan, dat kan niet, ik weet het zeker. Moeder weet het zeker," riep ze haastig achter elkaar. "Neen, kind je vader heeft geen kwaad gedaan.
Het zal mij eens benieuwen, wanneer zij jullie gaat schrijven, maar dan ga ik er ook bij zitten, dat weet ik wel, die deugniet!" "Dan gaat oom zeker ook op het postpapier zitten," lachte Dolf. "Heel veel kusjes van moes, van Bruno een poot, van Mieke een hoogen rug en duizend kusjes van paatje. Hoe hebben de appelbollen gesmaakt? En vraag aan Leni, of de dwergjes nog bedroefd zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek