United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !
In elk geval had hij de voldoening, dat niemand hem vinden kon, al liepen zij ook vlak langs hem heen. Dat amuseerde hem buitengewoon. Eindelijk werd hij gevonden door Karel Holm, die stellig niet minder moed bezat dan Bob. Toen deze hem overal gezocht en nergens gevonden had, zei hij tot de andere jongens: »Wil ik jelui eens wat zeggen?
Wisten wij maar eene boodschap bij den dokter te bedenken, dan waren wij klaar. Want als er een van ons daar aanbelde was Mina gedwongen om open te doen. Middelerwijl kon de ander het schuurtje ontsluiten en Bob verlossen.» »Daar zeg je zoo iets, Karel. Jongen, dat is een prachtig idée. Hadden wij maar eene boodschap!» »Ja, maar die hebben we niet. Maar wacht eens ha, daar bedenk ik wat.
»Zeer slecht, 't kon niet slechter,» zei Jan met een diepen zucht. »We hebben vanmorgen een brief ontvangen, waarin Vader en Moeder beiden gedagvaard worden, om voor de rechtbank te verschijnen. 't Is verschrikkelijk!» »Dat is het,» zei Bob, »maar Jan, zij kunnen toch immers nog vrijgesproken worden?» »Kunnen, ja, dat is waar, maar dat zal niet gebeuren, jongens.
Behalve dat brood had men mij aardappelen gebracht; ook deze kneedde ik fijn, maar er was geen stuk van een briefje in te vinden. Zeker hadden Mattia en Bob mij niets te zeggen of, wat waarschijnlijker was, konden zij mij niets zeggen. Er bleef mij dus niets anders over dan den volgenden dag af te wachten, zonder al te veel aan mijne treurigheid toe te geven, zoo mij dit mogelijk was.
»Zeg, jongens, willen wij nu eens wat anders gaan spelen?» vroeg Bob. »Ja, wat dan?» »Verstoppertje?» »Ja, ja, verstoppertje! Dat is goed! Wie zal hem wezen?» »Ik wel!» zei Karel Holm. »De eikeboom is honk, en wij mogen niet verder dan tot aan den schoenmaker aan de eene en de brug aan de andere zijde. Is dat afgesproken?» »Goed, niet verder dan de brug en den schoenmaker!
»Wat dan?» vroegen wij. »Ja, wacht maar, dan zal ik het je laten zien. 't Is bepaald nog iets uit den jongen tijd van Pa, want tegenwoordig doet hij er niet meer aan.» Bob ging naar de kast, waarin hij al zijne schatten bewaarde, en kwam weldra te voorschijn met eene prachtige pijp.
»Omdat ik voelde, dat de eieren koud waren, mijnheer,» antwoordde Bob. »Arie de Zwaan o, ik bedoel, de dief is hier zeker dikwijls geweest, want anders zouden de uilen niet zoo bang geworden zijn, dat zij de eieren in den steek lieten.» »Zoo, hm, ja, dat kan wel zijn. Nu, ik heb alles hier gezien en zal er proces-verbaal van opmaken.
Hebben we je dáárvoor het gebruik van het orgel toegestaan? Pas op, dat zulke dingen niet weer gebeuren, of het verlof wordt ingetrokken en de toegang tot het orgel wordt je voor goed verboden. Je kunt dadelijk vertrekken. Wees gewaarschuwd.» Daarna keerde hij zich tot Bob, en zeide: »Jij gaat met mij mede naar de pastorie. Dergelijke spotternij kan ik niet ongestraft laten passeeren!»
Maak het hem toch duidelijk, dat ik niet schuldig ben, zeide ik tot Bob; ik ben tot één uur bij u geweest, toen ben ik naar de herberg De Eikenboom gegaan; daar heb ik den kastelein gesproken en ben terstond hierheen teruggekeerd. Bob herhaalde die woorden voor den agent, maar deze was daardoor volstrekt niet overtuigd, zooals ik gehoopt had. Integendeel.
»Bob!» zei ik, »als je nu niet heengaat sluit ik het orgel, maar dan speel ik ook den geheelen dag niet met je. Of wil je bepaald twist met me hebben?» Ik nam het deksel en legde het op het klavier, vast besloten er nu een einde aan te maken. Bob keek me eventjes lachend aan, en zeide toen: »Maak je niet dik, Dorus, want dun is de mode. Adie, ik wil je groeten.»
Woord Van De Dag