United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Daar heb ik geen geld genoeg voor, lieve," antwoordde hij. "Zult u er nooit geld genoeg voor hebben, paatje?" "Dat weet ik niet eenmaal misschien wel als ik te oud ben om er genot van te hebben," liet hij er bij zichzelven op volgen. "Het zal zeker wel veel kosten zoo'n huis te koopen, nietwaar, paatje?" merkte Effie wijs aan.
Honderd kusjes van vader en moeder." "Komt Paatje morgen hier?" riepen Bob en Hans opgetogen. "Ja, hoe vindt jullie dat?" "Heerlijk!" zei Bob, "juist op Leni's verjaardag." "En gaan we dan gauw naar huis?" "Zeker, dan nog één nacht hier slapen," zei Nel, lachend om de opgewonden gezichtjes. "Dan gaan we weer naar Maatje," zei Hans blij.
Toen, omdat er voor hen geen ruimte meer in was, gingen zij te voet langs het strand naar de pastorie, een afstand van omstreeks drie kwartmijl, en hielden onderweg stil, om het fraaie kasteel te bewonderen, waar Owen Davies als een kluizenaar woonde. "O, paatje," zeide het kind, "ik wou dat u zoo'n huis kocht om in te wonen. Waarom doet u dat niet, paatje?"
"O, paatje, u weet niet, wat beeldige kapelletjes wij gezien hebben!" zei Leni. "Hansje had er bijna eentje gevangen." "Jaap zegt, dat kapelletjes tooveren kunnen," zei Bob. "Zoo, heeft Jaap dat verteld?" "Ja oom. 't Kapelletje zegt: hocus, pocus pas, 'k wou dat ik een rups was." "En wat zegt de rups?" lachte ma. "De rups? Hansje, zegt die ook wat?" vroeg Bob. Hans wist het niet.
Maar de luiken waren dicht, dus dacht ik dat u dood was, lieve paatje, en ik huilde totdat die heer het venster opendeed." Daarna begon Geoffrey haar te berispen dat zij weggeloopen was, maar dat scheen zij zich niet zwaar aan te trekken, want zij zat op den rand van het bed, met haar handjes op de zijne, allerliefst om te zien.
"Ze heet Else, ons kleine meisje." Allen vonden dit een prachtigen naam. "Zou ze 't prettig vinden, dat we morgen terugkomen?" "Welk zusje zou niet blij zijn met zulke lieve broertjes," zei oom Karel, Bob in de wang knijpende. "O paatje, ik verlang zoo," zei Hans met een diepen zucht. "Wat kunnen we later heerlijk paardje spelen, Bobbie.
Op dit oogenblik kwam de kamermeid binnen, om te zeggen dat Lady Honoria en de "heer" hem aan tafel wachtten. Geoffrey vroeg haar zoo ter loops hoe laat de jongejuffrouw Effie was thuisgekomen. "Zoo wat half zes, mijnheer. Anne zei dat de cab niet voort kon, door den mist." "Goed. Zeg mevrouw dat ik dadelijk kom." "Paatje," zeide het kind, "ik heb mijn gebedje nog niet opgezegd.
Natuurlijk moest ieder even van de eau de cologne ruiken en daar Fritsjes zakdoek nergens te vinden was, kreeg hij een beetje op de punt van zijn schort. "Nu heb ik hier ook nog een paar oude kennisjes," zei vader, de portretten van de tweelingen en Julia gevende. "Och, paatje, hoe aardig," zei Leni verrukt. "Wanneer hebt u dat gedaan? Bob en Hans hebben me er niets van verteld."
O, paatje, wat heb ik een hoofdpijn!" "Ah, zoo," zeide de dokter, en na het kind toegedekt te hebben, nam hij Geoffrey ter zijde, en zeide hem dat zij een lichten aanval van longontsteking had. Er was geen reden tot ongerustheid, maar zij moest goed verzorgd en vooral tegen tocht vatten beschut worden. Geoffrey vroeg of hij een ziekenverpleegster zou moeten aannemen.
Bob en Hans, komen jullie eens bij mij zitten, ieder op een knie. Het is iets heel moois en prettigs, dat ik te vertellen heb." Allen keken oom vol verwachting aan. "Zoo'n aardig popje, als Leni gekregen heeft om mee te spelen," begon oom, "is er bij ons in huis gekomen." "Ook een sneeuwwitje?" vroeg Bob verbaasd. "Maar, paatje, jongens spelen toch niet met poppen," zei Hans teleurgesteld.
Woord Van De Dag