Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Bobbie en ik hebben het eens met een spons gewasschen, maar er kwam heelemaal geen verf aan de spons en toen heb ik mijn vinger nat gemaakt en over zijn kopje gestreken en afgelikt, maar het proefde in 't geheel niet naar verf en de schutting wel, toen Jaap die geverfd had. Bobbie en ik hebben daar eventjes aan gelikt, niets lekker, hoor!"
Hij stond met Bob voor Dora's bed. "Wat zeg je?" vroeg Door slaperig. "'t Haantje heeft ons niet geroepen, het is misschien ziek," zei Bobbie. Nel lag te schudden in bed. Op eens begon ze te zingen: "Op, gij meisjes en gij knapen, kukeleku! 't is uit met slapen," en sprong het bed uit. "O, ik wou dat er geen hanen en geen Hansjes en Bobbies waren," zei Door, half brommig, half lachend.
"Komen jullie toch eens hier," riep hij. "O Bob, blijf zoo stil zitten, ze moeten je allemaal zoo eens zien." Nel en Leni proestten het uit, toen ze Bob in den grooten kuil zagen zitten met alleen zijn bovenlijf er uit. Hansje klapte in de handen. "O, Bobbie, wat een mooi plaatsje." "Kom er maar gauw uit, kleine vent," zei Dolf en gaf Bob een hand.
"Och, kijk toch eens Bobbie, wat dikke kanaries," riep Hansje verbaasd, toen hij voorbij het kippenhok liep en juist zou hij aan Door vragen, of hij eens eventjes een in de hand zou mogen hebben, toen ze geroepen werden, om te komen eten. Vroolijk holde het troepje naar binnen. "O, wat een bestorming, als je blieft eerst voeten vegen," zei Moeder.
"Hij lachte. Jaap wordt nooit boos. Hij zei.... wat zei hij ook weer, Bobbie?" "Hij maakte het kikkerpaard los en zei: "ga maar gauw naar je vrindjes." "Toch aardig van Jaap," lachte Nel. "Jaap maakt ook altijd wagentjes van wortels en kransjes van bloemen. Dan doet hij poes en Bruno er een om. Maar die vinden dat niet prettig, hoor. Jaap zegt dan altijd, dat ze jarig zijn.
"Mag ik eens zien, of er nog bloed uit jouw neusje komt?" vroeg hij, vol belangstelling naar Bobbie kijkende. Bobbie deed even den zakdoek voor den neus weg. "O, mammie!" Fritsje week verschrikt een paar passen achteruit. "O, mammi, allemaal rood op Bobbies zakdoek!" "Kom maar gauw hier, mijn kereltje", zei ma. "Hans en Bob zullen wel gauw weer beter zijn." "Een brief, een brief!"
"Ja zeker," lachte ma, "maar ik geloof tòch, dat het zandmannetje al even bij Hansje Pansje op bezoek is geweest." Een oogenblik later werden Leni en de tweelingen door Nel en Door naar bed gebracht. "Kijk eens even, of het kussen ook tegen mijn ooren aankomt," zei Bobbie tot Door, die hem had uitgekleed. "Tegen je ooren?" vroeg Door verwonderd. "Ja, kun je ze goed zien?"
Ieder vloog een kant uit. Hans en Bob stonden wel wat verlegen. "Kom maar met mij mee," zei Door tot Bob. "Ik kruip achter dezen struik, ga jij achter dien staan." "O, Door," riep Bob verschrikt. "Wat is er?" fluisterde Door, omkijkende. "O, maar Bobbie, hoe is 't mogelijk! Ben jij in Dolfs rooverhol gezakt? Je hadt warempel je beenen wel kunnen breken.
Misschien wel tien uur. Kijk eens, Bobbie." Bobbie knikte, hij wist het niet precies. Hij vond het een moeilijk geval. "Tien uur is het gelukkig nog niet," zei Nel. "We kunnen nog best een spelletje doen. Zullen we verstoppertje doen met verlos?" "Ja, best! Wie doet er mee?" "Ik, ik," klonk het van alle kanten. "Eerst er om raden, wie zoeken mag," stelde Door voor. "Ik zal wat uit mijn zak nemen.
"Ze heet Else, ons kleine meisje." Allen vonden dit een prachtigen naam. "Zou ze 't prettig vinden, dat we morgen terugkomen?" "Welk zusje zou niet blij zijn met zulke lieve broertjes," zei oom Karel, Bob in de wang knijpende. "O paatje, ik verlang zoo," zei Hans met een diepen zucht. "Wat kunnen we later heerlijk paardje spelen, Bobbie.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek