Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Ieder vloog een kant uit. Hans en Bob stonden wel wat verlegen. "Kom maar met mij mee," zei Door tot Bob. "Ik kruip achter dezen struik, ga jij achter dien staan." "O, Door," riep Bob verschrikt. "Wat is er?" fluisterde Door, omkijkende. "O, maar Bobbie, hoe is 't mogelijk! Ben jij in Dolfs rooverhol gezakt? Je hadt warempel je beenen wel kunnen breken.
Dolfs stem hoorde men boven allen uit. "Stil, nu zal ik Miekies brief voorlezen, kijk toch eens die groote letters," zei Nel, den brief in de hoogte houdende. "Leuk," riep Leni, "begin nu maar." "Lieve baasjes," las Nel en keek daarbij Bob en Hans aan, wier gezichtjes straalden van genot. "Ik verlang zoo naar jullie en Bruun ook.
Het is niets! fluisterde zij terug, toch even gekrenkt in haar sensitivisme, door de onverwachte ontmoeting met dien vreemde, dien zij zich niet herinnerde ooit bij Dolf gezien te hebben, en dien zij nu zag opstaan waar hij zat met de oude mevrouw Hoze, Dolfs oud-tante met Amélie en haar beide meisjes, Anna en Suzette.
"Neen, mijn jongen," zei de moeder, "'t is nu te laat, en Gustaaf lijkt zoo moe; we zullen maar beginnen met hem eerst eens in bed te brengen. Neem Gustaaf mee en breng hem naar Sophie. Zeg, dat hij maar op het zolderkamertje moet slapen." Nu, Sophie, Dolfs oude kindermeid, keek alles behalve vriendelijk, toen haar daar zoo'n vreemde jongen gebracht werd.
Hij zal een aardig speelkameraadje voor onzen Dolf zijn. Die is toch zoo dikwijls alleen." "Ik weet niet, wat ik van zijn verhaal denken moet," zei Dolfs vader, "maar als het jullie plezier doet, houd het kind dan hier." "Och, ja, Pa!" riep Dolf. "Dan kunnen we heerlijk samen spelen. Kom maar, Gustaaf!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek