United States or North Macedonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De vastenavond kwam kort na het verkoopen van Roussette; het vorige jaar had vrouw Barberin voor mij bij die gelegenheid appelbollen en wafels gebakken; ik had er zóóveel van gegeten, zooveel, dat zij er gelukkig onder was. Maar toen hadden wij Roussette, die de melk gegeven had om het beslag te maken en de boter om in den pot te doen.
Toen nam hij zelf het schaaltje waarop de boter lag en liet het geheele stuk in den pot vallen. Geen boter, dus geen wafels. In ieder ander geval zou deze gebeurtenis mij stellig heviger getroffen hebben, maar ik dacht op het oogenblik noch aan de appelbollen noch aan de wafels; ik was geheel vervuld met de gedachte, dat deze man mijn vader was. Vader, vader!
Ook wel alleen, en dan met wijn- of vruchtensaus. Appelbollen. Een soepbord vol gesnipperde appelen, 2 kopjes melk, 3 o., 7 1/2 l. geraspt wittebrood, 6 eijeren met het tot schuim geslagen wit, een stuk boter, benevens wat zout en citroenschil, maakt men tot een goed deeg. Hiervan vormt men bollen, die in water met zout gekookt, met suiker bestrooid en met wijnsaus gegeten worden.
Toen het beslag klaar was, zette vrouw Barberin den pot op de heete asch en nu behoefden wij maar den avond af te wachten; want wij zouden de appelbollen en de wafels als avondeten gebruiken. Openhartig gezegd duurde de dag mij zeer lang, en meer dan eens ging ik naar den pot om den doek op te lichten, die er overhing.
In den ruimsten zin van het woord maakten ze gebruik van het zeldzame voorrecht, want enkelen probeerden de grap om, op hun hoofd staande, melk te drinken, anderen zetten het haasje-over dubbele bekoorlijkheid bij, door in de pauze tulband te eten; koekjes werden mild over het gras gestrooid en appelbollen mee in de boomen genomen, alsof de jongens eekhoorns waren.
Kinderen, vanavond zal een regiment appelbollen zijn intrede in den huize Van Brakel doen." "Met het oog op onze logétjes vind ik beter de appelbollenpartij tot morgen uit te stellen," zei moeder. "De kleuters moeten vanavond niet te laat naar bed." "Dus morgen, heerlijk," zei Nel. "Maar Bob, wat doe je toch?" vroeg Door. Bobbie, voorover in het gras liggend, zat Julia aandachtig te bestudeeren.
Het zal mij eens benieuwen, wanneer zij jullie gaat schrijven, maar dan ga ik er ook bij zitten, dat weet ik wel, die deugniet!" "Dan gaat oom zeker ook op het postpapier zitten," lachte Dolf. "Heel veel kusjes van moes, van Bruno een poot, van Mieke een hoogen rug en duizend kusjes van paatje. Hoe hebben de appelbollen gesmaakt? En vraag aan Leni, of de dwergjes nog bedroefd zijn.
"Ik vind kikkers niet lekker, Mammi wèl?" "Neen hoor, ik eet liever appelbollen." "En ik, en ik," riepen Leni en de anderen. "Hoera! Vanavond appelbollenpartij!" "En hoe is 't nu met de patiëntjes? Zouden jullie vanavond wel trek hebben in een appelbol?" vroeg mevrouw Van Brakel. "Mijn voetje doet bijna niet meer zeer, heusch niet." "En mijn neus, kijk, er komt geen droppel meer uit."
"Dat dacht ik wel," zei Door. "Brieven zijn zoo goed voor verstuikte voeten en bloedende neuzen." "Ja, en vooral zulke lange," lachte Nel. "Ramplamplan, daar komen wij an. We hebben geen schoenen of kousen meer an," kwam Dolf dien avond de kamer instappen, een groot bord met appelbollen op zijn hoofd balanceerende. "O, jongen, denk om het porseleinen bord," riep mevrouw Van Brakel.
"Hoera voor de vacantie!" riep Nel en stak een oogenblik later een appelbol op haar vork in de hoogte. "Hoera voor oom Karel!" juichte Door en deed hetzelfde. "'t Lijkt wel, dat er wijn in de appelbollen zit, zoo opgewonden worden jullie," zei vader. "Ma, geef me nog maar eentje: die dingetjes smaken uitstekend." "Ja, ze zijn onmogelijk lekker," beaamde Dora.
Woord Van De Dag