United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Wij zijn voor Hystaspes!" schreeuwden de held Araspes, de grijze Intaphernes, en andere oude strijdmakkers van Cyrus. »Geen krijg tegen de Massageten, die ons ontvluchten; maar oorlog tot elken prijs!" brulde de veldheer Megabyzus, de vader van Zopyrus, met zijne zware vuist op de tafel slaande, dat de gouden vaten tegen elkaar stieten en verscheidene bekers omvielen.
Hij was bij het schijnsel duidelijk te herkennen. Manach el Barscha! brulde Halef hem achterna. Ook ik had hem herkend en zag nu Halef de groote deur voorbij stuiven. Ik mikte op de smalle streep, die verlicht was en waarover de derde moest gaan, die Halef achtervolgde. Daar kwam hij, juist zoo gekleed als de slager geweest was. Hij kwam in mijn lijn en ik schoot. Maar ik zag, dat ik hem miste.
In het brein van Silas Toronthal begon. een denkbeeld te gloren. Hij glimlachte onmerkbaar. "Voor de laatste maal: waar is Sava?" brulde dokter Antekirrt buiten zich zelven. Hoe schrikverwekkend het uiterlijke van den dokter zich ook voordeed, hoe dreigend zijne woorden ook klonken, dat alles kon Silas Toronthal niet bewegen om te antwoorden.
Met stomme verbazing, met innige dankbaarheid, doch met deernis in het lot van haren vijand tevens, aanschouwde Adelgonde dat droeve tooneel. "Ik ben vergeven! vergeven!" brulde Rosio, terwijl hij zich wanhopend de grijze haren uit den schedel trok: "Is er dan geen tegengift? Melk! melk!" kermde hij: "Een monster verscheurt mij van binnen."
Aanklagen zal ik u! Gevild zult gij worden, gevild bij levenden lijve! brulde de getuchtigde, terwijl hij wegliep. Effendi, dat wordt een leelijk geval, meende Janik. Toch niet, antwoordde ik. Wij willen dat feest met grooten ernst vieren. Ik heb van dien feestdag nog nooit gehoord. Dan zult gij dien heden leeren kennen, verzekerde Halef.
Alles te hebben gedaan, wat hij had gedaan, om op dit punt te komen! en om inderdaad niets te zijn. Toen, zooals wij gezegd hebben, huiverde hij van weerzin van het hoofd tot de voeten. Hij gevoelde tot in de wortels van zijn haar zijn zelfzucht ontwaken, en het ik brulde in den afgrond van dezen man. Er zijn inwendige instortingen.
Zijn jachtkleed scheurde en hij verkeerde in doodelijken angst, dat de ever hem pakken zou. Dus zette hij een geduchte keel op en brulde zoo ontzettend, dat ieder die hem hoorde en niet zag, in de verbeelding moest komen, dat een of ander wild beest hem reeds in zijne klauwen had.
Jij!... Jij!... stamelde hij. Mijn God, waarom? Waarom? Toen stond Bertie wankelend op en hij snikte, snikte luid. Omdat ... omdat ... ik weet het niet, ik kan het niet zeggen, het is te vreeselijk! Maar Frank greep hem bij de schouders, schudde hem en heesch brulde hij: Vervloekte fielt, wil je het nou zeggen, waarom? Wil je het nou zeggen, waarom? Of moet ik het je uit je lijf trappen? Waarom?
En zij, de Engelsche signorina, zij was bijna bewusteloos. Een storm verhief zich rondom haar. Het volk schreeuwde, brulde om haar te dwingen weer op het tooneel te verschijnen. Zij zag hoe zij de armen ophieven om haar te dreigen; opeens was het tooneel veranderd in een oud circus, zij werd naar binnen gesleurd om door wilde dieren verslonden te worden. En de razernij steeg en steeg.
Nu brulde hij: "De deuren toe! Alle deuren in het huis gesloten! Geen sterveling mag in of uit, want hier is een mensch vermoord." Deze woorden verwekten een algemeenen schrik en deden het gevecht staken.
Woord Van De Dag