United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !


Eensklaps werd hij met geweld uit zijn mijmering gewekt. Hij hoorde de luide, ruwe stem van Jondrette, deze woorden sprekende, die hem de zonderlingste belangstelling inboezemden: "Ik zeg, dat ik er zeker van ben en dat ik hem herkend heb." Van wien sprak Jondrette? wien had hij herkend? Mijnheer Leblanc? den vader van "zijn Ursula?" Hoe? kende Jondrette hem?

Hij deed vier passen vooruit, keerde dan op zijn schreden terug, om opnieuw zijne wandeling te hervatten, zijn parasol steeds sneller rond latende draaien, in de hoop dat hij daardoor wat lucht verkrijgen zou. Het onderhoud zijner vrouw met den onbekenden zwemmer begon hem verbazing in te boezemen. Estella kwam op den inval dat hij Hector misschien niet had herkend.

En toch geloof ik niet, dat uw gunsteling voor zeeman in de wieg is gelegd." "Ik zou hem gaarne eens zien," hernam de Prins. "Ik heb al naar hem rondgekeken." De Ruyter wenkte een matroos en gebood dien, Pieter te roepen. Binnen weinige oogenblikken was hij bij hen. "Je bent groot geworden, Pieter," zeide de Prins. "Ik zou je niet herkend hebben. Hoe oud ben je thans?"

Plotseling wekte zij haar nieuwen heer en wees met schrik naar de gestalte van een naderend ruiter, in wien zij haar waren echtgenoot had herkend. Eerst lachte de Turk over haar angst en zei, dat het slechts een gezant van den Sultan kon zijn. "Waarlijk," zei hij, aanstalten makend om weer te gaan rusten, "Strahinya zal het niet wagen de tent te naderen!"

Dáár alzoo moest ze door hem zijn herkend en haar ware naam hem door iemand zijn medegedeeld. De zaak was te duidelijk om veel nadere verklaringen te behoeven. Maar verklaringen in dit oogenblik te vragen lag bovendien niet in hare taktiek.

Zoodra Fieken met Hendrik bij den molenberg kwam, vlogen hare oogen naar alle zijden rond, en het duurde ook niet lang, of zij had haren vader en zijn gezelschap herkend, zooals zij daar onder den molen zaten. "Daar is mijn vader," zeide zij tot Hendrik. "Wel," zeide Hendrik, "dan willen we hier rechts van den hollen weg, naar den geploegden akker, den kant naar den molen inslaan.

Op het gesnik van Marguerite wordt plotseling de deur geopend en een stem roept uit: "Wat scheelt er dan aan, buurvrouw?...... Weer een crisis zeker, nietwaar?" Ik heb die stem herkend. 't Was die van een oude dame, juffrouw Gabin, die op dezelfde verdieping woonde als wij. Met ons lot begaan, had zij zich sedert onze aankomst zeer behulpzaam getoond.

Maar, des morgens van den 26sten, nam ik den opkomenden dageraad voor het maanlicht, en versliep my. Ik wist niet, op welke wyze ik naar de Hoop te rug zoude komen; want myn vaartuig en myne Negers konden niet meer voor by komen, zonder door den Colonel herkend te worden. Alle uitstel was nutteloos.

Niemand zou nu de gewone veldbloem meer hebben herkend; maar hoewel haar bloemblaadjes lang en gekruld waren en haar bladeren zoo helder en goed verzorgd, dacht zij toch somtijds aan Vrouw Wit, die eenzaam op het veld stond, en verbaasde zij er zich over, hoe zij het uithield gedurende al die lange en eenzame uren.

En waart gij niet bevreesd herkend te worden? vroeg de luitenant. Ja, daar was ik nu en dan wel eens bevreesd voor als de Arabieren of Mooren mij zoo onderzoekend aankeken. Maar, Goddank! dat duurde slechts een half uur. Toen waren wij buiten de stad. Maar die hevige regen van gisteren avond noodzaakte ons een grooten omweg te maken, anders waren wij reeds eer hier geweest.