Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
Wie weet, dacht hij, of niet 't een of ander gebeurt, dat mij van de vreeselijke keus bevrijdt, òf den vader van Ursula te doen omkomen, òf den redder van den kolonel in 't verderf te storten? Een reuzengevecht was ontstaan.
Geen gissing was mogelijk. Hij kende zelfs den naam niet meer, dien hij gemeend had te kennen. 't Was stellig niet Ursula. En Leeuwerik was een bijnaam. En wat van den grijsaard te denken? Verborg hij zich werkelijk voor de politie. De werkman met het witte haar, dien Marius in de nabijheid der Invaliden had ontmoet, kwam hem weder voor den geest.
De ontsteltenis der weduwe was zoo groot, dat zij niet van het brood nuttigen kon; hetgeen toch voor dit oogenblik zoozeer niet behoefde, want de gedronken wijn had haar genoeg krachten gegeven. Terwijl de non bezig was met haar tot eten aan te manen, had Quinten ongevoeliglijk eene der handen van zuster Ursula tot zich getrokken, zonder dat deze het had bemerkt.
Achter hen kwamen zuster Ursula en eene andere non, een groot boek onder den arm dragende. Al deze personen stuurden met verwondering het oog naar Quinten, die zijn penseel had neergelegd en beschaamd en bang op een bitter vonnis wachtte.
"Indien mijne moeder het drinkt," sprak Quinten met een biddend gelaat, "beloof ik, dat ik tien missen voor u zal hooren, zuster Ursula!" "Drink maar," hernam de non, "ik zal uwe moeder ook eenen beker geven." "O, dan hoor ik er twintig!" riep de ontroerde smid met eenen traan van vreugde in elk oog.
Wat kan ik er aan doen?" En dit alles was louter goddelijk. Eens zeide Marius tot Cosette: "Denk eens, dat ik eenigen tijd geloofd heb, dat ge Ursula heette." Daarover lachten zij een ganschen avond. Bij een ander gesprek ontvielen hem eens toevallig de woorden: "O, op zekeren dag had ik in het Luxembourg grooten lust een invalide den hals te breken."
SILVIA. Ga, Ursula, en haal hier mijn portret. Gij, breng dit aan uw heer, doch meld hem dit: Die Julia, die zijn wufte zin vergeet, Zou beter, dan die schim, zijn kamer sieren. JULIA. Wil, jonkvrouw, dezen brief van hem doorlezen. Vergeef mij jonkvrouw, uit verstrooidheid reikte ik U daar een brief, dien ik niet geven mocht; Dit is het schrijven voor uw edelheid.
Wat te kiezen? de plechtigste herinneringen hoonen; de innigste verbintenissen met zich zelven aangegaan verbreken, den heiligsten plicht, het eerwaardigst voorschrift verkrachten; het testament zijns vaders niet nakomen of een misdaad laten volbrengen! aan den eenen kant scheen hij "zijn Ursula" hem voor haar vader te hooren bidden, aan den anderen kant den kolonel hem Thénardier aanbevelen.
Hij wilde weten, waar zij woonde. Hij had een eersten misslag begaan, door naar de bank van den Gladiator te gaan; een tweeden, door niet in den tuin van het Luxemburg te blijven, wanneer mijnheer Leblanc er alleen was. Hij beging een derden misslag, een grooten: hij volgde "Ursula."
Quinten stond met geweld van zijnen zetel op, en zich met fierheid tot de non keerende, sprak hij: "Zuster Ursula, er is noch smid, noch tapissier, noch schilder, die eene pomp maken zal gelijk de pomp, die Quinten Massys op de Handschoenmarkt gemaakt heeft!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek