United States or Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Deze man kwam met zijn doggen insgelijks tweemaal 's nachts. Thénardier had vergunning gekregen, een soort van ijzeren pen te behouden, waarvan hij zich bediende om zijn brood in een scheur van den muur te hechten, ten einde, zooals hij zeide, het voor de ratten te behoeden. Aangezien Thénardier zoo streng bewaakt werd, had men er geen bezwaar in gezien hem deze pen te laten.
Twee dagen na de gebeurtenissen, welke wij op dit oogenblik verhalen, vertrok hij, door Marius' bemoeiing, naar Amerika, onder een valschen naam en voorzien van een wissel van twintigduizend francs op New-York, met zijn dochter Azelma. De zedelijke ellende van Thénardier, den mislukten burger, was onherstelbaar; hij was in Amerika dezelfde als in Europa.
"Domkop, gij wilt immers den doode in de rivier werpen, en ge hebt een steen en een touw noodig, anders drijft hij boven." Jean Valjean nam het touw. Er is niemand, die soms niet iets werktuiglijk aanneemt. Thénardier knipte met de vingers alsof een plotselinge gedachte bij hem opkwam. "Maar, hoe hebt ge gedaan, kameraad, om ginds uit den modderpoel te komen? ik heb er mij niet in durven wagen!
Zij hijgde en steunde smartelijk; haar keel was door het gesnik dicht gewrongen, maar zij durfde niet weenen, zoo bevreesd was zij, zelfs in de verte, voor vrouw Thénardier. Zij was gewoon zich te verbeelden, dat vrouw Thénardier altijd tegenwoordig was.
"Hem koud te maken." "Ja." 't Waren de man en de vrouw die raadpleegden. Thénardier naderde langzaam de tafel, opende de lade en nam er het mes uit. Marius omklemde den knop van het pistool. Hij was in de ontzettendste vertwijfeling.
Maar het was te laat. Gavroche was dood. Combeferre keerde terug met de mand patronen; Marius met den knaap. "Helaas!" dacht hij; wat de vader voor zijn vader had gedaan, deed hij voor den zoon; maar Thénardier had zijn vader levend weggedragen, hij bracht den knaap dood terug.
Zelfs vóór de onbekende zijn belangstelling in Cosette deed blijken, had Thénardier hem geraden. Hij had de doordringende blikken van den ouden man verrast, die zich immer op het kind richtten. Wat was de reden dezer belangstelling? Wie was deze man? Waarom zulk een armoedige kleeding, met zooveel geld in den zak? Deze vragen, welke hij zich deed en niet kon oplossen, kwelden hem.
Haar angst voor vrouw Thénardier was zoo groot, dat zij niet zonder den emmer met water durfde vluchten. Zij vatte met bevende handen het hengsel. Met moeite kon zij den emmer dragen. Toen deed zij een twaalftal schreden, maar de emmer was vol, zwaar, en zij was gedwongen hem neder te zetten. Zij schoot even in den adem, toen nam zij den emmer weder en ging verder, nu iets langer.
In den hoek van den haard hing een karwats aan een spijker. Bij tusschenpoozen klonk het geschreeuw van een zeer jong kind, dat ergens in huis was, boven het geraas in de herberg uit. 't Was een jongentje, dat vrouw Thénardier in een der vorige winters had gekregen "zonder te weten waarom," zeide zij: "een gevolg van de koude," en dat iets ouder dan drie jaar was.
Dat was het niet, want 't was een vijffrancstuk, maar vrouw Thénardier had er winst bij. Zij stak het geldstuk in haar zak en vergenoegde zich een vasten blik op het kind te slaan en te zeggen: "Pas op, dat het niet weer gebeurt!"
Woord Van De Dag