United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het was het portret van Anna, dat in Italië vervaardigd was. Oblonsky was reeds achter het traliewerk der klimplanten getreden, terwijl Lewin geheel verdiept was in de aanschouwing van het beeld en daarbij geheel vergat, waar hij was, en ook niet wist, wat in zijn onmiddellijke nabijheid gesproken werd.

De schilder nam glimlachend 't portret van z'n vader, dat in een hoek op den grond stond te drogen, en keerde 't vriendelijke oudemanne-gezicht naar den wand. "Hoe kom je zoo zenuwachtig vanmorgen, Generaal? Wil je 'n sigaar?" "Nee, ik rook niet." "W

Hij had de orgieën van Carlton House geleid. De orde van den Kouseband schitterde op zijn borst. Naast hem het portret zijner vrouw, een bleeke, dunlippige dame in het zwart. Ook haar bloed stroomde in het zijne. Hoe vreemd scheen dat alles!

Hij draaide ze uit, wierp hoed en jas op de tafel, ging door de bibliotheek naar zijne slaapkamer: een groot achthoekig vertrek, dat hij in zijn nieuwe zucht naar luxe juist had laten inrichten en behangen met kostbare Renaissance-gobelins, gevonden op een ongebruikten zolder in Selby Royal. Hij draaide de deur open; zijn oog viel op het portret, dat Basil Hallward geschilderd had.

En... dat Stakkervrouwtje? En... dat portret! Ik wil en z

Een oogenblik overviel hem een naamloos verlangen; zou zij een medelijdenden blik voor hem over hebben, zoo zij wist, hoe ver het met hem gekomen was? Hij lachte luid. Neen, die koude, heldere oogen, zij konden niet vriendelijk zien zooals deze; het portret geleek niet op haar, alleen het haar.

Hij diende op de Zuid-Amerikaansche Stoomvaartlijn, toen dit portret werd genomen, maar hij hield zooveel van zijn jonge vrouw, dat hij er niet toe kon komen haar voor zoo langen tijd te verlaten en hij zocht daarom een betrekking op een boot tusschen Londen en Liverpool varende." "Op de Conqueror misschien?" "Neen, op May Day, zooals ik onlangs vernam.

Het zoû de gerimpelde hals, de kille, blauw geaderde handen, het gebogen lichaam krijgen van zijn grootvader, die zoo streng voor hem was geweest in zijn jongensjaren. Het portret moest verborgen worden. Daar was niets aan te doen. Breng het maar binnen, Mr. Hubbard, sprak hij moê, zich omkeerend. Het spijt mij, dat ik u zoo lang liet wachten. Ik dacht aan iets anders.

Het portret, dat ik verloren heb, was maar een zwakke weergave van zooveel bekoorlijks." "Uw woorden zijn al te vleiend voor mij," zei Florentine, "en ik ben niet ijdel genoeg om mij in te beelden, dat die gerechtvaardigd zijn." "Ga maar door met haar het hof te maken," viel de vader in de rede. En hij liet mij alleen met zijn dochter, terwijl hij Moralès meenam.

Als Dirk zijn zevental dan zoo gelukkig bijeen ziet, denkt hij: „Vrouw! ’t is eigenlijk jou schuld, dat we ’t nu zoo goed hebben”, en zijn vrouw zegt dikwijls tegen de kinderen: „Neem een voorbeeld aan jelui’s vader: die is zoo eerlijk als goud!” Voor den man, van wien ik in deze regelen het portret en de beschrijving wil leveren, weet ik inderdaad geen goeden Hollandschen naam.