Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
"Ter eere van den goeden afloop mag Fritsje een balletje aan onze dwergjes presenteeren en de andere kinderen mogen mee snoepen." "Kinderen," zei mijnheer Van Brakel eenige dagen later, "nu heb ik een mooi plan. 't Is zulk prachtig weer, wat denken jullie er van, als we eens een groote wandeling gingen maken?" "Heerlijk, leuk!" klonk het van alle kanten.
Als de vertelling uit was, dan vleide hij om meer en nog meer, tot Moeder eindelijk zeggen moest: "Ziezoo, nu is 't voor vandaag genoeg. Je zult er vannacht nog van droomen." Nu, dat wou onze Frits eigenlijk wel heel graag. Hè, eens droomen van al de wonderlijke dingen, die hij gehoord had, wezenlijk al die feeën en toovenaars, die dwergjes en die reuzen eens zien!
Hij zal wel komen. Koop morgen ochtend gauw alles, wat je noodig hebt. Neem een paar van die goudstukjes, breng ze bij dien heer in het witte huis en hij zal je er geld voor geven. De rest bewaar je maar. Ga nu gauw slapen, want anders wordt je nog ziek en je moet je kracht bewaren." "O, lieve, lieve dwergjes, wat ben ik blij, wat ben ik blij.
En niettegenstaande zij niet half zooveel Latijn leerden als voor dertig jaar, zag de jeugd er toch bleek en overspannen uit. 't Was ellendig de bleekneuzige dwergjes te zien, die zich nu met moeite door de allereenvoudigste thema's heen worstelden op 't admissie-examen, en als men dan eens dacht aan de flinke kerels, die vroeger examen deden. De leeraars liepen rond, alsof ze spoken waren.
"Jullie kleine, domme kereltjes," zei mijnheer Van Brakel troostend. "Wisten jullie nu nog niet, dat dwergjes op den grond hooren en niet op het dak?" "O, daar heb je de schuldige," zei Door, toen poes de kamer binnen kwam. "Poesje, poesje, je hebt wat op je geweten. Wat heb jij ons een onmogelijken angst bezorgd." "Ja, gelukkig, dat dit alles nu weer voorbij is," zei mevrouw Van Brakel.
Zoo klimmen wij met een marschdag telkens een stapje verder als dwergjes, die een trap van reuzen opklauteren. Van boomen is er geen sprake meer, behalve dat we een paar kromgegroeide jeneverstruiken zagen in een holte van de rotsen. Eindelijk bereikten wij den oever van een meer.
Bob en Hans hadden pret voor tien om al die mooie namen. "En hier heb je de dwergjes," zei Leni. "Vind jullie het geen dotjes?" "Leggen die kuikentjes ook eitjes?" vroeg Hans, die zijn oogen niet van de diertjes af had. "Mag ik zoo'n kuikeneitje?" "Neen, de kuikentjes leggen nog geen eieren; als ze groot zijn wel en dan komen soms uit die eitjes weer heele kleine kuikentjes, o zoo beeldig.
Maar gelukkig was het bijna avond en de zeven dwergjes kwamen naar huis. Toen zij Sneeuwwitje dood zagen liggen, dachten zij dadelijk aan de stiefmoeder, en gingen zoeken. Zij vonden toen de kam, en nauwelijks hadden zij hem er uit getrokken of Sneeuwwitje kwam weêr bij, en vertelde wat er gebeurd was.
Neen maar, nu werd het nog mooier: daar had je zoo waar ook de Gelaarsde Kat, de achterpooten in hooge kaplaarzen, den linkervoorpoot netjes om een snoeperig spierwit poesje geslagen. Dat was het Witte Katje. Met sierlijke, kleine pasjes draaiden de twee in 't rond. En bij elken zwaai kriebelden hunne opgeheven staarten een paar dwergjes in den neus, die vlak achter hen dansten.
Zij deed goed het huishouden; 's morgens gingen de dwergjes in de bergen om erts en goud te vinden en 's avonds kwamen zij weêr terug, dan moest het eten klaar zijn. Den geheelen dag was het meisje alléén, en de goede dwergen waarschuwden haar en spraken: »Pas goed op, je stiefmoeder zal gauw weten, dat je hier zijt; laat niemand binnen.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek