United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Gij hebt gelijk, vadertje!" zeide Bartja. »Philomele, gelijk de Hellenen onzen Bulbul noemen, wien de liefde zoo schoone tonen in den gorgel geeft, is bij alle volken de vogel der minnenden. Van welk maagdelijn droomdet gij, Darius, toen ge straks in het duister ons verliet, om naar Bulbul te luisteren?"

"Ja, vadertje!" antwoordde Stipan, "dat is nu eerst een gelukkige: drie duizend desjatinen in het Ezremowsche district, nog een schoone toekomst voor zich en daarbij zoo oorspronkelijk zoo geheel anders als wij." "En wat hebt gij dan te klagen, Stipan Arkadiewitsch?" "'t Is erg, ach, heel erg," sprak deze bij zich zelf en slaakte een diepe zucht.

"Dank je wel, ganzenmoedertje," zei de eland, en het was, alsof hij weer insliep onder 't praten, "maar je weet wel, dat wij, elanden, hier veilig zijn in dezen tijd. Ze mogen niet op ons jagen. Die jagers zijn zeker op de vossenjacht." "Er waren veel vossensporen in het bosch, maar die volgden de jagers niet. Geloof me nu, vadertje. Ze weten, dat jelui hier liggen.

Allen zagen haar verwonderd aan. Toen schrikte ze van de stilte om zich heen en zocht een onverschillig onderwerp om over te spreken. Zij wendde zich tot den grijsaard in den hoek. "Ik meen gehoord te hebben dat u soldaat geweest zijt, vadertje," begon ze. "Vertel me eens iets van den oorlog." Maar toen werd 't nog stiller. De grijsaard bleef zitten, alsof hij niets gehoord had.

»Komaan, vadertje! alles is nu immers zoo goed weer terechtgekomen, gij moogt er nu niet meer over knorren, gij weet hoezeer gij mij daarmee bedroeft, en gij hebt uwe Claudine nog altijd wel een weinigje lief?"

»Kom, vadertje! kom, dan moest gij nu maar eens uw gewone ochtendwandeling gaan doen om weer in een goede luim te geraken. Intusschen zal ik hier het ontbijt wegruimen en gij zult een ommelet vinden bij uw twaalfuurtje." »Dat's een goede inval, maar ongelukkig durf ik van ochtend mijne gewone wandeling niet doen; dat komt er bij om mij verdrietig te maken."

Terwijl zij het een en ander gereedmaakt, ziet haar vader op zijn horloge en zegt: "'t Is al bijna weer tijd om uit te rijden, Tientje; nog een klein kwartiertje en..." "En nog juist tijd genoeg om u even een wals van Chopin voor te spelen," en opstaande voegt zij er bij: "Ja, ja! ik ken mijn vadertje: zijn muziekstuk moet hij hebben voor hij uitrijdt, niet waar?" "Kind! je bederft me!"

Daar valt toch verder niet over te praten, we weten het immers allemaal, vadertje! ging Sch. voort, inwendig uiterst tevreden met zijn scherts en zonder in 't minste erg te hebben op Guskoff's opwinding.

De omgang met de beschaafde, zeer ontwikkelde volbloed Hollandsche dames had een heilzamen invloed geoefend op de bruintjes. Moesje weet wel, dat door tijd en afstand heen de harten harer dochtertjes hun beiden zullen toebehooren. Vadertje had ons beloofd, of eigenlijk Mevrouw Ovink liet Vadertje beloven op zijn eerewoord, ons bij hen op Djombang te brengen.

Thénardier poogde zich uit de armen van Eponine los te maken, en bromde: "Goed, goed. Ge hebt mij gekust. Ja, ik ben er uit. Ik ben er niet in. Maar ga nu." Eponine liet hem echter niet los en verdubbelde haar liefkoozingen. "Hoe hebt ge het toch aangelegd, vadertje? Ge moet wel heel slim zijn geweest om er uit te komen. Vertel het mij. En moeder? Waar is moeder?