United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Werd u die angst niet ruimschoots betaald, en kunt gij niet op een nog ruimere belooning rekenen, wanneer gij thans uw vroegere voogdijschap herneemt?" "Ja wat die belooning aangaat," bromde de waardin: "die was, bij mijne ziel! karig genoeg. Wat zeggen die weinige kronen!
Hm! bromde de dominus; allemaal krachtpatsers vandaag; iets fijns is er niet bij.... Heb je niet een heel jong ventje, dat ik drillen kan voor mijn caterva? Hoe oud? vroeg de koopman. Zoo jong mogelijk; dan leert die goed.... Dominus, riepen de jongens. Wat moet je nou met een jong ventje? Je hebt immers òns!! De koopman had niets op dit oogenblik.
»De sleutels? Wat moet jij met de sleutels doen?» bromde hij terug, zonder in het minst blijk te geven, dat hij van plan was op te staan. Nu wist hij zeer goed, dat ik elken Zaterdag op het orgel speelde. Hij vroeg dus naar den bekenden weg. De zaak was echter, dat hij te lui was, om op te staan, ten einde ze voor mij te halen.
"Wees blij, dat ik mee wil doen, jij die 't zoo graag speelt," zei Bernard. "Waarom," vroeg André, "als je 't liever niet doet, kijk dan toe, dan speel ik alleen met Edward; die houd er ook wel van,.... hè?.... zeg?...." "Jawel," zei Edward kalmpjes, "ik mag 't wel." "Och zanik niet," bromde Bernard, "je zult zien, dat ik 't nog win ten slotte." Toevallig was 't zoo, hij won 't eerste rondje.
De Witt steeg uit de karos en werd vervangen door den Heer van Zuijlestein, die naar het Huis ten Bosch zou mederijden. "Niet te doorgronden, een raadsel is die knaap, ook voor mij!" bromde de Raadpensionaris tusschen de tanden. "Intusschen hij is nu reeds in zijn zestiende jaar, en 't zal niet lang meer duren, of hij kan mij gevaarlijk worden. Daar is maar één middel om dat te verhoeden.
Kobell, die getuige was van een dergelijk schouwspel, verhaalt, dat de Beer de op hem aanstormende Honden door slagen met zijne kolossale pooten rechts en links neervelde en intusschen vreeselijk bromde.
Ik herinner mij, dat men eens, bij het beeld van Herkules Farnèse, om hem heen ging staan, om hem te bewonderen, zoo schoon was het kind. Hij had een kopje, zooals men op de schilderijen ziet. Ik bromde op hem en dreigde hem met mijn stok, maar hij wist wel, dat het slechts scherts was. Des morgens, wanneer hij in mijn kamer kwam, zag ik somber, maar hij was voor mij als de zon.
Allen zagen toe.... Duidelijk bromde de beer achter de schermen, waar hij aangehitst werd door de bestiariï. Plotseling waggelde hij te voorschijn.... A-
"Mevrouw vond het wel wat erg, maar ik zei, toen u in ons dorp woonde, hebt u ons ook geholpen, is 't niet." "Je hebt gelijk hoor," antwoordde vader, "'t zijn beste menschen, daar gaat niets van af. Wat zeit u, moeder." "Ja, hoor," antwoordde grootje. "Nou Bart, dan moet jij morgen er maar eens aan gelooven," vervolgde vader weer. "Dat is ook lekker," bromde Bart.
Behoedzaam keek hij rond en luisterde. Niets deed zich hooren; gerustgesteld kwam hij te voorschijn en ging de straat in die hij was afgekomen. Op goed geluk liep hij voort, een aantal straatjes door, toen hij eindelijk niet verder kon; de straat liep dood en hij was genoodzaakt weder terug te gaan. Wat vervloekte stad is dit, bromde de kapitein; 't is eene aaneenschakeling van doolhoven.
Woord Van De Dag