United States or Bahamas ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Ja," antwoordde Uijs, »Potgieter heeft duidelik verklaard dat hij niemand anders als aanvoerder zou eerbiedigen, en ingeval hij niet gekozen werd, met wie hem volgen wilden, Natal zou verlaten. Om niets voor u geheim te houden, kan ik er bijvoegen, dat hij nog gezegd heeft, dat ik over de bergen was getrokken met het doel om hem te onderkruipen."
»Wel, oom Kasper," antwoordde Uijs, »twintig jaren geleden hebt ge anders gedacht, want anders waart ge u toen niet gaan vestigen bij de Gaika's in Brits Kafferland. Maar voor het ogenblik genoeg hiervan. Is er iets met zekerheid gehoord omtrent Piet Retief en zijn patroelje?" »Ik zal je zeggen wat mij daaromtrent bekend is.
Na enig peinzen hernam Potgieter: »Ik bewonder en prijs het in Uijs, dat hij zich aan de meerderheid onderwerpen wil, als die mij zou kiezen. Een jaar geleden zou ik hetzelfde hebben gedaan, maar nu nimmer weer.
Wij gaan gezamenlik de gemeenschappelike vijand bestrijden. Jij voert je mannen aan, en Piet Uijs de zijnen, en waar het mocht worden vereist, beslist de Krijgsraad. Waarlik! hiertegen kan je geen bezwaar hebben; en maak je hiertegen bezwaar, dan moet ik zeggen, dat je òf tweespalt zaaien, òf de vijand de rug toekeren wilt."
De tent was spoedig bereikt, en Uijs werd met de grootste gulhartigheid door de vrouw en kinderen van zijn gastheer ontvangen. Nauweliks had hij zich neergezet, of van Staden zei: »Neef Pieter, was het stof eerst af en maak je koel, dan zal de vrouw je koffie en beschuit voorzetten, en dan zit je hier uit te rusten.
Verscheiden oude vrienden van Uijs, vernomen hebbende dat hij bij oom Frans zijn intrek had genomen, kwamen om hem te verwelkomen, maar werden door van Staden allen afgewezen. Zijn gast had rust nodig, zei hij. Later kon men hem zien, zoveel men wilde. Indien hij nu gestoord werd, zou hij, indien de Zulu's in de nacht het lager aanvielen, misschien niet wakker te maken zijn.
Een schok scheen door hen te varen toen Uijs met heldere stem de stilte verbrak en zei: »Dat onschuldig bloed roept om wraak. Dat zwarte verraad, in de hel ontkiemd, roept luide om vergelding. En ten volle hiervan bewust, keert gij, mijn vrienden, zonen van Zuid-Afrika, de moordenaars de rug toe?
Een goedkeurend gemompel ging in de vergadering op. »Broeders," zei Frans van Staden, »met verlof wil ik ook een woordje meespreken. Zoals een ieder in het leger weet, ben ik met hart en ziel voor Piet Uijs; maar, wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen, en in dit geval is dit ons algemeen belang.
Uijs had zijn helder oog uitvorsend op Potgieter gericht, toen deze voor de tweede maal het woord nam, en had onwillekeurig de wenkbrauwen samengetrokken bij het vernemen der woorden die van zijn lippen vloeiden.
Piet Uijs sloeg zijn arm om het midden der hem zo dierbare vrouw, en trok haar naast zich op een veldstoel. »Je hebt dan alles gehoord, Alida? Je weet de slag die onze trek getroffen heeft, in al zijn zwaarte? Je weet, dat het schone doel, waarvoor wij huis en haard, overvloed en gemak in de oude Kolonie verzaakt hebben, gevaar loopt geheel te worden verijdeld?
Woord Van De Dag