Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 26 juli 2025


Uijs had hen allen reeds in de loop van de morgen ontmoet, trad vriendelik knikkende door hun midden en begaf zich naar het boveneinde van de tent, waar Hendrik Potgieter, die hij nog niet had gegroet, de eerste plaats had ingenomen.

De onrust, die nog daar straks de gemoederen had beheerst, was door het heugelik bericht verdreven, en had voor de levendigste blijdschap plaats gemaakt; en toen Uijs weldra met zijn kommando voor de lagerpoort halt maakte en afsteeg, werd hij met een luid gejuich begroet door de lagerbewoners, die zich bij de poort hadden verzameld. »Ik dank God, dat ge gekomen zijt, Pieter!

Dat wilde hij niet op zijn geweten hebben. Zo bleef hij zijn wacht betrekken, totdat men hem voor het avondeten roepen kwam. Toen het avondmaal genoten en de avondgodsdienst afgelopen was, begaven de huismoeder en de kinderen zich ter ruste, en bleven Uijs en zijn gastheer in het voorvertrek van de tent alleen.

De moeder drukte hem aan haar hart; de nachtkus werd gewisseld, en weldra lag dit huisgezin, voor de laatste maal onder zijn linnen dak verenigd, in diepe rust. De volgende morgen, de 5de April 1838, trok het kommando uit, omtrent vijf honderd man sterk in twee afdelingen; de voorhoede onder bevel van Kommandant Uijs, de achterhoede onder Kommandant Potgieter.

Uijs stond op, en het woord nemende, zei hij: »Broeders, laten we ons, alvorens tot onze beraadslagingen over te gaan, verootmoedigen voor de voetbank der Genade, en van God, de bron van alle wijsheid, afsmeken heden onze Raadgever te zijn." Met ontblote hoofden knielden allen neder.

»Ik dank je voor dat woord, mijn broeder," hernam Cilliers, »dit is de eerste stap om de eensgezindheid onder ons te bestendigen. Nu moet ik je nog vragen een tweede stap te nemen. Je moet met ons naar Uijs gaan en hem zelf je besluit meedelen." »Nee, dat doe ik niet! Ik wil Uijs niet in de waan brengen, dat dit plan van mij is uitgegaan, en dat ik hem overreden wil er in toe te stemmen.

Een middenweg is me echter aangewezen, die ik bereid ben in te slaan, namelik dat Kommandant Uijs en ik te zamen het bevel zullen voeren, onderworpen aan het oppergezag van de Krijgsraad." »Maar heb je de gevaren overwogen, broeder, die aan dit plan verbonden zijn?" vroeg Uijs.

Ruimte ontbreekt ons, de verdere tocht voet voor voet te volgen. Wij moeten ons bij het neerschrijven der voornaamste gebeurtenissen bepalen. Sluiten wij dan dit hoofdstuk met te zeggen, dat de wagentrek van Uijs zonder verder ongeval vier dagen later bij het lager van de Grote Trek in Natal aankwam. Aankomst van het lager van Piet Uijs in Natal.

Zij sloeg de armen om de hals van Uijs en drukte een kus op zijn voorhoofd. »Diep in gedachten verzonken, Pieter," zei zij, »en geen wonder. Waar de meesten onzer elkander toeriepen: Vrede! vrede, en geen gevaar! is dood en verderf tussen ons neergestort met de snelheid van de bliksem. En toch: Ik ken de Rots waarop wij bouwen. Hij faalt niet, die Zijn hulp verwacht."

Het einde van zijn verhaal naderende, was zijn stem al zwakker en minder vast geworden. Hij scheen geheel uitgeput, en bedekte met zijn handen het betraand gelaat. Uijs zat somber voor zich in het wachtvuur te staren. Dit was dan het einde geweest van zovele dapperen; van de wakkere, trouwe vriend van zijn jeugd! Al de anderen bewaarden een diep stilzwijgen.

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek